Guð gat ekki verið alls staðar að gæta þess að krakkar kæmu sér ekki í vandræði og þess vegna bjó hann til mömmurnar. Alice 

Mamma er kona sem hefur þurft að kljást við margvísleg vandamál um dagana, einkum þó mig. Diana Briscoe.

Mæður þurfa að hafa þrenn augu. Ein til að sjá í gegnum lokaðar dyr, önnur í hnakkanum og svo auðvitað þessi á sínum venjulega stað til að horfa á barnið sitt þegar það gerir eitthvað af sér, augun sem segja: "Ég skil þig og mér þykir vænt um þig," án þess að mælt sé orð frá vörum. Erma Bombeck.

Móðir hreykir sér aldrei eða stærir sig af börnunum sínum því hún veit að hún getur alltaf átt von á því að skólastjórinn hringi. Mary Kay

Móðir er kona sem vinnur 25 tíma á sólarhring en gefur sér samt tíma til að leika við börnin sín. Iris Peck.

Mæður eiga töfralím til að líma saman allt sem brotnar. Pam Brown.

Hún er góð og blíð. Stundum finn ég á mér hvað mömmu þykir vænt um mig, lít upp og sé hana brosa til mín. Balbinder Kaur Kalsi.

Ég verð kát og fæ fiðring í magann þegar mamma hlær. Suzanah

Mamma mín er eins og morgunn. Fallegur morgunn. Abby, 7 ára.

Mamma mín er svolítið skrítin því þegar ég bið um eitthvað þá kaupir hún það handa mér. Debbie, 10 ára.

Mæður draga mann að landi þegar maður getur ekki klárað allan matinn sinn svo það líti út fyrir að maður hafi klárað. TB 11 ára

Ég á frábæra mömmu sem bakar kökur og geymir í búrinu og tekur ekki eftir því þegar þær hverfa ofan í mig. MWJ 13 ára

Mæður eru með innbyggt áhyggjukerfi sem ekki er hægt að slökkva á.

Mæður ætla sér í einlægni að sleppa af okkur hendinni, láta okkur ráða ferðinni í eigin lífi, ekki vera með neina afskiptasemi. Samt geta þær ekki á sér setið að hringja til að fullvissa sig um að okkur vanti ekki hreina sokka og að við munum eftir að borða almennilega. PB

Heimagerða sultan hennar mömmu er eiginlega niðursoðin ást. HME

MÓÐIR MÍN Í KVÍ, KVÍ

Einu sinni var vinnukona á bæ. Hún hafði orðið þunguð, alið barn, og borið út, sem ekki var mjög ótítt á landi hér, meðan harðar skriftir, sektir eða líflát voru lögð við slíkum brotum. Eftir það bar svo til eitthvert sinn, að halda átti gleði þá, er vikivaki nefndist og alltíðir voru hér áður á landi, og var þessari hinni sömu stúlku boðið til vikivakans. En af því hún var ekki svo fjölskrúðug, að hún ætti skartföt, er sambyði slíkum skemmtifundi sem vikivakar voru á fyrri dögum, en var kona glysgjörn, lá allilla á henni, að hún yrði þess vegna að sitja heima og verða af gleðinni. Einu sinni á málum, meðan gleðin stóð til, var griðkona þessi að mjólka ær í kvíum með öðrum kvenmanni; var hún þá að fárast um það við hina mjaltakonuna, að sig vantaði föt að vera í á vikivakanum; en í því hún sleppir orðinu, heyra þær þessa vísu kveðna undir kvíaveggnum:

"Móðir mín í kví, kví,

kvíddu ekki því, því;

ég skal ljá þér duluna mína

að dansa í

og dansa í."

Griðkona sú, sem borið hafði út barn sitt, þóttist þekkja hér skeyti sitt; enda brá henni svo við vísuna, að hún varð vitstola alla ævi síðan