Faðir

Faðirvor

Faðir vor, þú sem ert á himnum
helgist þitt nafn,
komi þitt ríki
verði þinn vilji
svo á jörðu sem á himni.
Gef oss í dag vort daglegt brauð,
og fyrirgef oss vorar skuldir,
svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum,
og eigi leið þú oss í freistni,
heldur frelsa oss frá illu.
Amen.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum,
advéniat regnum tuum,
fiat volúntas tua
sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da inobis hódie,
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris,
et ne nos indúcas in tentatiónem,
sed líbera nos a malo.
Amen.

 

FAÐIR   MINN   ÁTTI   FAGURT   LAND

Í Sultum í Kelduhverfi var eitt sinn drengur sem hafði þann starfa á hendi að reka kýr þaðan og upp í Víkingavatn sem er næsti bær. Skammt þaðan eru hagar sem kýrnar ganga í.

Svo er háttað landslagi að meðfram veginum eru björg sem liggja næstum óslitin eins og hlaðinn veggur milli bæjanna. Er það því álitlegur bústaður huldufólks enda segja fornar sögur að það eigi þar heima. Á einum stað óx framundan bjarginu rauðaviðarrunnur einn, mikill og fagur. Var það siður drengs að slíta hríslu úr runnanum hvert sinn er hann fór þar hjá þegar hann vantaði keyri á kýrnar.

Líður nú fram sumarið og hefur strákur hinn sama sið og fer nú runnurinn að láta á sjá uns hann eyðileggur hann með öllu. En um haustið fer að bera á undarlegum veikindum í drengnum, visnaði fyrst höndin og hann hálfur og síðan veslast hann upp og deyr um veturinn.

En skömmu síðar var Oddur nokkur, er um sjötíu ár var fjármaður á Víkingavatni, staddur nærri björgum þessum, heyrir hann þá kveðið með raunalegri röddu inni í bjarginu:

"Faðir minn átti fagurt land sem margur grætur.
Því ber ég hryggð í hjarta mér um daga og nætur."

Var það ætlun manna að runnurinn sem strákur reif upp hafi verið skemmtilundur huldufólksins og hafi það viljað launa honum lambið gráa og valdið vanheilindum drengsins.

(Huld I. -- Björn Þórarinsson Víkingur.)

 

 

PABBI ER MAÐURINN

Sem verður svo montinn þegar maður fæðist að það mætti halda það hafi ekki fæðst barn áður.  En það tekur hann bara nokkra daga að komast niður á jörðina aftur.

Honum finnst skrítið að lítið barn skuli ekki getað sofið alla nóttina og kúkað í klósettt eins og annað fólk.

Samt veit hann allt!! svo þegar maður verður
aðeins eldri og það er hægt að fara að leika
við mann og kenna manni ýmislegt finnst
honum rosa gaman.

Pabbi er alltaf til staðar með styrka hönd þegar
á þarf að halda.

 

Kærleiksvefur Júlla

Faðir miðlar og heldur styrkri verndarhendi yfir sinni fjölskyldu. JJ

Faðir vor kallar kútinn

Einu sinni þegar Bakkabræður voru vel á legg komnir reru þeir á sjó með föður sínum til fiskidráttar.Varð þá karli svo snögglega illt að hann lagðist fyrir .Þeir höfðu haft með sér blöndukút á sjóinn og kallaði karl til sona sinna þegar stund var liðin og bað þá um kútinn . Þá segir einn þeirra: "Gísli- Eiríkur-Helgi" (því svo voru þeir allajafna vanir að segja þegar einhver þeirra talaði til annars af því þeir vissu aðeins að þessi voru nöfn þeirra allra)" Þá segir annar. " Gísli-Eiríkur-Helgi, faðir vor kallar kútinn," allt eins sagði hinn þriðji , og á þessu voru þeir að stagast þangað til að karlinn var dauður því enginn þeirra skildi hvað karlinn vildi kútnum. Síðan er það haft fyrir máltæki að sá "kalli kútinn" sem er að deyja. 

Mismunurinn á foreldrunum sem uppalendum hefur fyrst og fremst komið fram í því hingað til, að mæðurnar hafa eytt meiri tíma með börnum sínum og borið aðalábyrgðina á uppeldi þeirra. Þetta hefur þó breyst hratt að undanförnu og gera má ráð fyrir því að feður láti enn meira til sín taka í barnauppeldinu með tilkomu nýlegra laga um foreldraorlof. Uppeldi ungra karla hefur ekki styrkt þá eins eindregið til að sinna barnauppeldi og uppeldi ungra kvenna. Því eru feðurnir oft óvissari en mæðurnar um getu sína til að sinna ungum börnum. Hins vegar vex þeim ásmegin við að reyna þetta og reynast oft ekki síður hæfir en mæðurnar.

Þegar bornir eru saman leikir feðra og mæðra við börn sín, kemur í ljós athyglisverður mismunur (Parke, 1995). Feðurnir leika oftar líkamlega leiki við börnin, bera þau á hestbaki, henda þeim upp í loft og svo framvegis. Mæðurnar lesa hins vegar oftar fyrir börnin og leika rólegri leiki. Feðurnir eru ófyrirsjáanlegri og börnum finnst oft meira fjör í leikjum við þá en við mæðurnar. Mæðurnar eru hins vegar næmari á vísbendingar barnanna um að þau vilji fá athygli og umönnun. Því leita börnin til foreldranna við mismunandi aðstæður. Þessi kynjamunur í leikjum er þó menningarbundinn. Hann er til dæmis meiri í Bandaríkjunum en í Svíþjóð.

Einnig er athyglisvert hvað foreldrarnir gera þegar þeir eru með börnunum. Feðurnir fara oftar í gönguferðir og styttri ferðalög, sýna börnunum eitthvað skemmtilegt en mæðurnar eyða meiri tíma í að sinna þeim inni við. Barnið mundi sennilega leita til föður síns til að gera með honum eitthvað skemmtilegt, en til móður sinnar til að uppfylla þarfir sínar. Einnig er athyglisvert að þegar faðirinn er einstæður, verða leikir hans og umönnun blanda af mynstri feðra og mæðra almennt, en þó nær mynstri mæðra.

Ljóst er að feðurnir geta eins vel sinnt um börnin og mæðurnar, sé þeim gefið tækifæri til þess. Rannsóknir sýna að það er börnunum mjög hollt að feður þeirra sinni þeim. Umönnun feðra tengist hærri greind barna, betri námsárangri, meiri félagsþroska og betri aðlögun en hjá börnum sem feðurnir sinntu lítið (Gottfried, Bathurst og Gottfried, 1994). Það er því til mikils að vinna að feður taki sér tíma til að sinna börnunum og að mæður geri þeim það kleift.
Sigrún Júlíusdóttir  - Vísindavefur

Til pabba míns.

Ég elska þig svo mikið af því að þú elskar mig, mér finnst þú frábær og æðislegur og þú verður það alltaf. Ég elska þig vegna þess að þú vinnur svo mikið til að eiga mat handa okkur og þak yfir höfuðið. Ég elska þig svo mikið vegna þess að þú skammar mig aldrei og gefur mér nammi. Ég elska þig vegna þess að þú ert PABBI MINN!!!!. Faðir er sá sem veldur því að þér finnst þú ómissandi þótt engum öðrum finnist það.

 



 

Vertu, Guð faðir, faðir minn.

Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.

Höndin þín, Drottinn, hlífi mér,
þá heims ég aðstoð missi,
en nær sem þú mig hirtir hér,
hönd þína'eg glaður kyssi.

Dauðans stríð af þín heilög hönd
hjálpi mér vel að þreyja,
meðtak þá, faðir mína önd,
mun ég svo glaður deyja.

Minn Jesús, andlátsorðið þitt
í mínu hjarta ég geymi,
sé það og líka síðast mitt,
þá sofna'eg burt úr heimi.


Hallgrímur Pétursson



Orðið pabbi á ekki jafn marga ættingja í öðrum málum og mamma. Í grísku er þó að finna páppa í merkingunni 'faðir' og í latínu bæði ppa og pappa. Orðið er talið komið í íslensku sem tökuorð úr latínu. Í nágrannamálum má finna pápi í færeysku, pape í norsku, Papa í þýsku og papa í frönsku.

Ó, faðir, gjör mig lítið ljós.

Ó, faðir, gjör mig lítið ljós
um lífs míns stutta skeið,
til hjálpar hverjum hal og drós,
sem hefur villzt af leið

Ó, faðir, gjör mig blómstur blítt,
sem brosir öllum mót
og kvíðalaust við kalt og hlýtt
er kyrrt á sinni rót.

Ó, faðir, gjör mig ljúflingslag,
sem lífgar hug og sál
og vekur sól og sumardag,
en svæfir storm og bál.

Ó, faðir, gjör mig styrkan staf
að styðja hvern sem þarf,
unz allt það pund, sem Guð mér gaf,
ég gef sem bróðurarf.

Ó, faðir, gjör mig sigursálm,
eitt signað trúarlag,
sem afli blæs í brotinn hálm
og breytir nótt í dag.

Edwards / Matthías Jochumsson
Jónas Tómasson

ER FAÐIR BARNA OG BLÓMA

Er faðir barna og blóma
gaf blómi hverju nafn
þau gengu glöð í burtu
á Guðs síns mikla safn.
Til baka kom ein bláeyg,
svo blíð og yndisleg,
og sagði; "Guð ég gleymdi,
ó, Guð, hvað heiti ég?"
Þá brosti faðir blóma
sem barn í morgunþey
og sól í sumarljóma
og sagði - "Gleym mér ei."

Höf ókunnur

 

 


Vefsíður Júlla