Í fótalauginni

Þeim Bakkabræðrum hafði verið sagt að það væri ósköp hollt fyrir þá að gera sér endrum  og sinnum heitar fótalaugar.En af því að jafnan var þröngt um eldivið hjá þeim tímdu þeir ekki að hita vatn til þess. Einu sinni vildi svo vel til að þeir hittu fyrir sér laug eða hver á ferð sinni.Nú hugsuðu þeir sér gott til glóðarinnar að þeir skyldu fá  sér  heitar fótlaugar fyrir ekki neitt, tóku því af  sér skó og sokka og settust hver hjá öðrum í kringum hverinn og höfðu fæturnar ofan í. Þegar þeir fóru að gæta að þá þekkti enginn þeirra sína fætur frá hinna.Með þetta voru þeir lengi í stöku ráðaleysi; þeir þorðu ekki að hreyfa sig því þeir vissu ekki nema þeir kynnu að taka skakkt til og taka hvers annars fætur og sátu svona þangað til að þar bar að ferðamann.
Þeir kölluðu til hans og báðu hann í öllum bænum að þekkja í sundur á þeim fæturna.
Maðurinn gekk til þeirra og sló með stafnum sínum á lappirnar á þeim og kannaðist þá hver við sínar.

Í viðarmó

Eitt sinn fóru Bakkabræður í viðarmó; var það hátt upp í brattri fjallshlíð.Nú rifu þeir viðinn og bundu byrðar til að velta ofan brekkuna. Þá hugsaðist þeim að hvorki gætu þeir séð hvað byrðunum liði á leiðinni né heldur vitað hvað  af þeim yrði þegar ofan kæmi. Kom þeim þá það ráð í hug  að binda einn þeirra bræðra innan í eina byrðina og skyldi hann hafa auga með byrðunum.Tóku þeir svo Gísla ,bundu hann inn í eina byrðina og létu höfuðið standa út úr. Síðan veltu þeir byrðunum á stað og ultu þær ofan á jafnsléttu.En þegar Eiríkur  og Helgi komu ofan fóru þeir að hyggja að bróður sínum og vantaði þá á hann höfuðið svo hann gat ekkert sagt hvernig byrðunum hafi liðið eða hvar þær höfðu lent.Þó þeir Eiríkur og Helgi væru ekki nema tveir eftir þá sögðu þeir ávallt eins og áður þegar annar talaði til hins : "Gísli-Eiríkur-Helgi".
 

Endalok

Það hef ég seinast frétt af þeim bræðrum Eiríki og Helga að þeir sáu tungl  í fyllingu koma upp úr hafi og gátu síst skilið í, hvað það væri.Fóru þeir þá til næsta bæjar og spurðu bóndann þar hvað þessi hræðilega skepna væri.Maðurinn sagði þeim að það væri herskip. Við það urðu þeir svo hræddir að þeir hlupu inn í fjós og byrgðu bæði dyr og glugga svo engin skíma næði inn til þeirra,og þar er sagt að þeir hafi svelt sig í hel af ótta fyrir herskipinu.