JÓLASÖGUR SEM KRAKKAR HAFA SAMIÐ OG SENT TIL JÓLAVEFSINS
JÓLASÖGUR
2011
Kýrin og nautið
Einu sinni var
kýr sem hét Stjarna. Það var alltaf verið að stríða henni. Dýrin sögðu að
hún væri stjarna á himnum sem ætti ekki að vera í skólanum.
Einn
dag var Stjarna að úti að ganga og hitti naut. Nautið sagði; það er fallegur
dagur í dag er það ekki? Jú sagði Stjarna og roðnaði.
Nautið keppti í boxi og spurði Stjörnu: hvað heitirðu? Stjarna, sagði kýrin.
Má bjóða þér á boxleik í kvöld spurði nautið Stjörnu. Já takk svaraði hún.
Um
kvöldið kom nautið og sótti Stjörnu. Nautið var að keppa í boxi og vann og
þau tvö komu í fréttunum um kvöldið.
Næsta
dag þegar Stjarna ætlaði í skólann spurðu allir hvort að hún gæti leikið.
Stjarna skildi ekki neitt í því og spurði af hverju allir vildu leika við
hana núna
Dýrin svöruðu að af því hún kom í fréttunum með svalasta nautinu langaði þau
til að leika við hana.
Stjarna hugsaði málið og var ekki alveg sátt við þetta svar. Þá kom allt í
einu önnur kýr til hennar sem hún þekkti ekki mikið og sagði við hana.
Mér er alveg sama hvort að þú komst í fréttunum eða ert með svalasta
nautinu, mér hefur alltaf líkað við þig og fundist þú skemmtileg og því
langar mig
til að við
verðum vinkonur.
Stjarna varð voða glöð og ákvað að hún vildi vera vinkona hennar.
Þessi nýja vinkona hennar hét Skjalda og upp frá þessu urðu þær bestu
vinkonur sem aldrei stríddu hvor annarri eða öðrum dýrum.
Gugga og Sigrún Erla 10 ára Reykjavík.
Sagan af tveimur litlum prökkurum
Einu sinni voru tveir strákar sem hétu
Reynir og Bogi. Þeir stálust í sleða jólasveinsins
þegar kertasníkir og
stekkjastaur voru að skemmta krökkum á jólaballi. Þeir fóru til jólasveinanna og
skoðuðu allt og gáðu
hvað þeir áttu að fá. Hurðaskellir sá þá og passaði að
Grýla sæi þá ekki.
Þeir voru orðnir voða svangir og fengu mandarínu hjá sveinka.
Svo voru þeir orðnir þreyttir og syfjaðir og
næsta dag fóru þeir fljúgjandi heim
í sleða jólasveinanna og komu passlega í steikina á aðfangadagskvöld.
Köttur úti í mýri -Setti á sig stýri - Út er ævintýri - ENDIR – ENDIR – ENDIR
Höfundar: Reynir og Bogi 7 ára frá Sauðárkróki.
2010
|
Snjókarlinn sem vildi eignast fjölskyldu ! Einu sinni var snjóstrákur sem hét Bergur. Hann átti heima í köldu landi sem hét Norðurpóllinn. Þar átti jólasveinninn heima og fjölskylda hans. Álfarnir höfðu búið Berg til og gefið honum rauðan pípuhatt, röndóttan trefil og svartan staf. Hann stóð á aðaltorgi bæjarins. Bergur átti einn draum um að eignast fjölskyldu. Bergur vonaði að álfarnir hefðu tíma til að búa til fleiri snjókalla. En álfarnir voru uppteknir við að smíða leikföng og tíminn leið og leið. Að lokum rann aðfangadagur upp og jólasveinninn fór af stað með gjafirnar. Allt í einu fór að snjóa, Bergur fékk sting í magann af tillhlökkun. Kannski kæmu álfarnir út að leika en það leið að hádegi og ekkert gerðist. Allt í einu heyrðist söngur og hlátur og álfarnir komu hlaupandi. Draumurinn rættist, Bergur fékk sína fjölskyldu á aðfangadag jóla. Endir Birna Hilmarsdóttir 8 ára frá Keflavík. - Takk Birna |
2009
|
JÚLÍA OG JÚLÍANA EINU SINNI VORU TVÆR SYSTUR. ÞÆR HÉTU JÚLÍANA OG JÚLÍA.
JÚLÍANA VAR MJÖG ÞÆG, LÆRÐI VEL, VAR KURTEIS OG GÓÐ VIÐ ALLA. JÚLÍA VAR
SVONA STELPA SEM VAR KOMIN Á GELGJUSKEIÐIÐ OG VAR ALLTAF HUNDFÚL OG PIRRUÐ.
JÆJA, SNÚUM OKKUR AÐ SÖGUNNI. ÞAÐ VAR 1. DESEMBER OG JÚLÍANA OG MAMMA HENNAR
VORU ÚT Í BÚÐ AÐ VELJA JÓLAFÖT FYRIR FJÖLSKYLDUNA. "NEI, ÉG HELD AÐ JÚLÍA
VILJI FREKAR SVARTAN KJÓL HELDUR EN BLEIKAN, EN ÉG VIL ÞAÐ SEM ÞÚ VILT ELSKU
MAMMA MÍN" SAGÐI JÚLÍANA. "HVORT VILTU BLEIKAN, LJÓSFJÓLUBLÁAN EÐA RAUÐAN,
ELSKAN MÍN?" SVARAÐI MAMMA. "LJÓSFJÓLUBLÁAN" SVARAÐI JÚLÍANA. " KOMUM OG
BORGUM" SVARAÐI MAMMA OG LABBAÐI Í ÁTT AÐ BÚÐARBORÐINU. "10.000" SAGÐI
AFGREIÐSLUKONAN. "GJÖRÐU SVO VEL, EIGÐU AFGANGINN" SVARAÐI MAMMA OG ÞÆR
LÖBBUÐU ÚT ÚR BÚÐINNI OG INN Í BÍL. ÞEGAR ÞÆR KOMU HEIM ÖSKRAÐI JÚLÍA:
"FARIÐ EITTHVERT ANNAÐ EN HINGAÐ!!!". "EN ELSKAN MÍN VIÐ EIGUM LÍKA HEIMA
HÉRNA" SVARAÐI MAMMA "OG SVO VIL ÉG AÐ ÞÚ MÁTIR JÓLAKJÓLINN SEM ÉG VAR AÐ
KAUPA HANDA ÞÉR". "ÉG VIL ENGANN JÓLAKJÓL" SVARAÐI JÚLÍA. "ALLT Í LAGI EN
FARÐU INN Í HERBERGIÐ ÞITT AÐ LAGA TIL OG LÆRA" SVARAÐI MAMMA ÞOLINMÓÐ.
"AAAAAAA!!!!" SVARAÐI JÚLÍA HLJÓP INN Í HERBERGI OG SKELLTI Á EFTIR SÉR. SVO
LIÐU NOKKRIR DAGAR OG JÚLÍA FÓR ALLTAF ÓLÆRÐ Í SKÓLANN. EINN DAGINN, ÞANN
12. DESEMBER KOMU JÚLÍA OG JÚLÍANA MEÐ EINKUNNIR ÚR SKÓLANUM. MAMMA TÓK Á
MÓTI EINKUNUNUM. HÚN SKOÐAÐI HENNAR JÚLÍÖNU OG SAGÐI: VÁ FRÁBÆRT HJÁ ÞÉR
JÚLÍANA, ÞÚ MUNNT ÖRUGGLEGA HÆKKA UM BEKK MEÐ ALLAR ÞESSAR TÍUR!". "JÁ
KENNARINN VAR AÐ BJÓÐA MÉR AÐ FARA Í 9.! HUGSAÐU ÞÉR AÐ HOPPA YFIR 2
BEKKI!!!" SVARAÐI JÚLÍANA. MAMMA KYSSTI HANA UM LEIÐ OG HÚN STOPPAÐI JÚLÍU
SEM VAR AÐ FARA AÐ LÆÐAST ÚT. " ÞÚ HINSVEGAR..." SAGÐI MAMMA "ÞÚ FÉLLST MEÐ
2-3 Í ÖLLU. ÞÚ FERÐ BEINT INNÍ HERBERGI OG KEMUR EKKI FRAM FYRR EN ÞÚ ERT
BÚIN AÐ LÆRA ALLT SEM ÞÚ HEFUR SLEPPT AÐ LÆRA HEIMA OG ÞÚ LÆRIR LÍKA FYRIR
MORGUNDAGINN... HEI BÍDDU HVAÐ ER ÞETTA?" ÞAÐ RANN LÍTIÐ BRÉF ÚR UMSLAGINU.
Á BRÉFINU STÓÐ: KÆRA GUÐRÚN. JÚLÍA ER BÚIN AÐ FALLA Í ÖLLU OG KEMUR ALDREI
LÆRÐ Í SKÓLANN. HÚN VERÐUR AÐ BÆTA SIG ANNARS LÆKKAR HÚN UM BEKK! MÉR ÞYKIR
ÞAÐ LEITT! KV. ANDREA ÖSP KENNARI. " NÚ SKALT ÞÚ TAKA TÖSKUNA, FARA INN Í
VINNUHERBERGI OG LÆRA ALLAR BÆKURNAR Á MEÐAN ÉG TEK HERBERGIÐ OG FATASKÁPINN
Í GEGN!" SAGÐI MAMMA. JÚLÍA TÓK TÖSKUNA OG FÓR INN Í VINNUHERBERGI. MAMMA OG
JÚLÍANA FÓRU INNÍ HERBERGIÐ HENNAR JÚLÍU OG TÓKU ÞAÐ Í GEGN. ÞÆR KOMU ÚT ÚR
HERBERGINU KLUKKAN 7 UM KVÖLDIÐ MEÐ HELLING AF HLUTUM, FÖTUM, ÓHREINUM FÖTUM
OG FLEIRA. ÞÆR SETTU ÞETTA INNÍ GEYMSLU OG FÓRU SVO INN Í VINNUHERBERGIÐ MEÐ
FLEIRI LÆRDÓMSBÆKUR OG EINN BLEIKANN NÁTTKJÓL. "FARÐU Í ÞETTA OG RÉTTU MÉR
FÖTIN ÞÍN, HALTU ÁFRAM AÐ LÆRA, KOMDU SVO AÐ BORÐA FISK ÞEGAR ÉG KALLA Á ÞIG
KLUKKAN SVONA ÁTTA HÁLF NÍU SVO EFTIR MATINN TEKURU BÓKINA ENGLAR DROTTINS,
KEMUR FRAM TIL MÍN OG LEST UPP HÁTT FYRIR MIG OG FERÐ SVO AÐ SOFA KLUKKAN
9-10. ÞÚ VAKNAR Á MORGUN KLUKKAN 6, ELDHRESS OG BREIÐIR SNYRTILEGA YFIR
RÚMIÐ. FERÐ Í FÖTIN SEM ÉG ER BÚIN AÐ VELJA FYRIR ÞIG OG SETJA ÞAU Á
STÓLINN, ÞÚ KEMUR TIL MÍN, ÉG GERI TVÆR FASTAR FLÉTTUR Í ÞIG, ÞÚ BORÐAR
HAFRAGRAUT, TEKUR SKÓLATÖSKUNA, FERÐ ÚT Í BÍL Í ÚLPU, HÚFU, SKÓM OG
VETTINGUM, ÉG KEYRI ÞÉR OG JÚLÍÖNU Í SKÓLANN, ÞÚ LÆRIR VEL, VERÐUR KURTEIS
OG GÓÐ VIÐ ALLA, EFTIR SKÓLA SÆKI ÉG ÞIG OG JÚLÍÖNU OG ÉG SSKUTLA ÞÉR Í
NÁMSKEIÐIÐ VERUM KURTEIS OG GÓÐ VIÐA AÐRA. ÉG SÆKI ÞIG KLUKKAN 5 OG FER MEÐ
ÞIG HEIM, ÞÚ LÆRIR, BORÐAR, LEST OG FERÐ SVO AÐ SOFA KLUKKAN 9 OG VERTU ÞÆG
TIL ÞESS AÐ FÁ EITTHVAÐ GOTT Í SKÓINN, EKKI NEITA ÞESSU!!!" SEGIR MAMMA.
DAGARNIR LÍÐA OG JÚLÍA STENDUR SIG BETUR OG BETUR Í SKÓLANUM OG FÆR ALLTAF
BATRA OG BETRA Í SKÓINN. SKÓLINN ER BÚINN OG ALLIR ERU
KOMNIR Í JÓLAFRÍ. ÞAÐ ER 21. DESEMBER OG JÚLÍA ER BÚIN AÐ VERA AÐ SAFNA
FLÖSKUM. NÚ FER HÚN MEÐ ÞÆR Í DÓSASEL OG FÆR 30.000 KRÓNUR. HÚN FER Í BÚÐIR
OG KAUPIR JÓLAGJAFIR. ÞETTA ER LISTINN: MAMMA-SKARTGRIPIR, PABBI-JAKKAFÖT,
JÚLÍANA-BLEIKUR BOLUR OG STUTT GALLAPILS, PATTI LITLI FRÆNDI-FÓTBOLTI, HARPA
LITLA FRÆNKA-LITABÓK, ALDÍS LITLA FRÆNKA-BÓK, TRYGGVI LITLI FRÆNDI-LÍMMIÐAR
OG LÍMMIÐABÓK, TRYGGUR HUNDUR-BEIN, PERLA HUNDUR-BLEIKUR BOLTI, HVOLPAR-
DÓT, ANDREA KENNARI-PENNAR,BLÝANTAR OG STROKLEÐUR, HAFDÍS AMMA OG ARON
AFI-MYND AF JÚLÍU Í MYNDARAMMA, LINDA, ALDÍS OG BRYNHILDUR STÓRU FRÆNKUR-
HÁLSMEN, ARI, SIGGI, ÓLI OG ANDRI STÓRU FRÆNDUR- VERKFÆRI. HÚN ER BÚIN AÐ
KAUPA ÞETTA ALLT EN Á 15.000 KRÓNUR EFTIR. HÚN GEFUR ABC BARNAHJÁLP,
HJÁLPRÆÐISHERNUM, KIRKJUNNI OG ÞANNIG PENING, HÚN KAUPIR MEIRI BÆKUR HANDA
SÉR OG SETUR RESTINA Í BANKANN, SVO FER HÚN HEIM OG FELUR JÓLAGJAFIRNAR Í
SKÁP EN FYRST PAKKAR HÚN ÞEIM INN. HÚN BORÐAR LES OG FER AÐ SOFA. 22.
DESEMBER ER KOMIN OG HÚN LÆTUR SENDA JÓLAPAKKA TIL SKYLDMENNA SINNA OG FER
SVO HEIM TIL SÍN OG SKREYTIR JÓLATRÉÐ MEÐ MÖMMU SINNI, PABBA SÍNUM OG SYSTUR
SINNI OG LÆTUR DAGINN LÍÐA. 23. DESEMBER ER Í DAG OG ÞAÐ ER ÞORLÁKSMESSA.
JÚLÍA FER MEÐ FJÖLSKYLDUNNI SINNI TIL ÖMMU OG AFA. JÚLÍA SMAKKAR SKÖTU OG
FINNST HÚN NOKKUÐ GÓÐ. HÚN FER SVO HEIM MEÐ FJÖLSKYLDUNNI SINNI AÐ GERA
PIPARKÖKUR OG SKREYTA ÞÆR OG SKREYTA. SVO FER HÚN AÐ SOFA. HÚN VAKNAR OG FER
Í FÖT. ÞAÐ ERU MARGIR KOMNIR SAMAN HEIMA HJÁ HENNI TIL AÐ FÁ MÖNDLUGRAUT.
JÚLÍA FÆR MÖNDLUNA EN GEFUR LITLU KRÖKKUNUM HANA. SVO FARA ALLIR HEIM. HÚN
FER MEÐ FJÖLSKYLDUNNI INN Í STOFU OG SEST. SVO STENDIR HÚN ALLT Í EINU UPP
OG ÖSKRAR: "GLEÐILEG JÓL". ÞAU ÓSKA HVOR ÖÐRUM GLEÐILEG JÓL OG FARA AÐ
BORÐA. SVO FER HÚN MEÐ FJÖLSKYLDUNNI SINNI INNÍ STOFU OG LES SALMINN OG ÞAU
OPNA PAKKA. HÚN GLEYMIR ÞESSUM JÓLUM ALDREI. ENDIR. |
|
Göldróttu jólin Einu sinni fyrir langa langa löngu var mjög fátæk fjölskylda sem var stelpa, strákur, mamma, pabbi og lítið barn. Þau fengu mjög lítið að borða um jólin og þau fengu oftast bara einn pakka. Litla barnið fékk enga mjólk en svo um nóttina gerðist svolítið þegar jólasveinarnir komu til byggða! Að þeir komu allir í einu. Og í leiðinni komu galdrar. Galdrarnir voru ekki venjulegir galdrar heldur að þeir gáfu fátæku fjölskyldunni góðan mat og barnið fékk mjólk og þau fengu fullt af pökkum. Maturinn var svínakjöt, humar og ís. Svo þegar þau vöknuðu um morguninn voru þau alveg rosalega glöð og það var einmitt 24. desember. Þau borðuðu allt, það var ekkert eftir og pakkarnir voru alveg rosalega flottir. Stelpan fékk Harry Potter mynd og strákurinn fékk Lord of the Rings mynd og litla barnið fékk snjókarlaseríu. Mamman fékk hanska til að nota til að taka heitt út úr ofninum og pabbinn fékk verkfæri. Svo var tími fyrir stelpuna, strákinn og litla barnið að fara að sofa og þau fóru að sofa. Endir! Jóhanna Lilja Gautadóttir og Viktoría Björnsdóttir, 8 ára, Borgarnesi :) |
2008
|
Einu sinni var drengur hann hét Jónas. Jónas sagði: Hvar er Guðmundur? Guðmundur var besti vinur hans Jónasar. Endir Eftir Hlöðver Smára G. Oddsson, Búðardal - 8 ára. |
|
Stelpan sem var úti alein í 13 daga
Einu sinni varlítil stelpa sem hét lilja hún var ljóst flægt hár, brún augu,rifnum kjól og öll skítug. þegar hún var bara 1 árs gat mamma henar ekki anast hana leingur svo hún skildi hana eftir í hvítu skítugu teppi húti í kuldanum hún grét og grét en eingin kom en síðan var skósmiður að labba fram hjá hann hét Emil hann heirði grátin kom og tók lilju upp hún var svöng og köld smiðurinn fór með hana í smiðjuna og gaf heni volga mjólk hann anaðist hana leingi og heni leið vel en þegar hún var orðinn 8 ára gömul þá dó skósmiðurinn og hún fór aftur út í kuldan en það voru 13 dagar til jóla og hún átti ekkert nema brúðu sem skósmiðurinn hafi gefið heni en hún skildi þetta bara ekki hvernig væri hægt að deigja hún grét og grét alla nótina heni var svo kalt á tánum og fingrunum hún labbaði um í snjónum á tánum hún reindi og reindi að fyna einhvern til að annast hana en eingin vildi svona hræðilega skítuga stelpu hún svaf á tröppum og ef hún náði að komast í skjól á einhvejum markaði var heni hent út hún var svo lítil og saklaus eitt sinn hafði kona ein séð hana og gaf heni sjalið sitt konan skírði hana og hét hún þá lilja, lilja var glöð með nafnið og þakkaði konuni fyrir lilja stal eplum og alskins mati frá búða mönum en heni var bara ílt í maganum á því hún reindi að hlía sér með sjalinu sem konan gaf heni en það var allt of þunt hún lá í hvítri mjöll og grét hásöðum henni langaði að fara heim til Emil skósmiðs en hann kom aldrei aftur en á jóladags morgun kom kona sem tók lilju heim til sín lija var soldið smeik og feiminn konan spurði nafns en lilja var alltof feimin þá sagði konan''vertu ekki feiminn'' lilja saði nafn sitt en þegar þær komu hei til konunar tók konan og setti hana í bað, greiddi á heni hárið, seti hana í ní föt en lilja var en soldið feimin en hún lét vaða og spurði hvað konan hét konan sagðist heita Mjöll, mjöll spurð hvort lilja vildi gista lilja kínkaði kolli konan filgdi heni í rúmið það var hlít og mjúgt Lilja sofnaði strax en næsta morgun sagði konan heni að seigja heni alla söguna Lilja sagði heni alla söguna og eftir það átti hún heima hjá Mjöll og þær lifðu leingi og vel alla ævi.ENDIR Kristín |
|
Eyrún og jólin. Eyrún vaknaði við gelt í Settu tíkini hennar. Eyrún labbaði inn í eldhús. Jökull, yngri bróðir hennar var að fóðra fiskana og mamma hennar var að hella upp á kaffi. Góðan dagin sagði Eyrún og leit á dagatalið. Það var 22. desember aðeins tveir dagar til jóla. Komdu og fáðu þér morgunmat, sagði mamma hennar. Eyrún settist við borðið og smurði ristað brauð, hún leit í kringum sig og dáðist af jólaskeytingunum. Englar, jólasveinar, hreindýr og óróar voru um allt hús og það var orðið mjög jólalegt, það vantaði bara jólatréð. Sjáiði hvað ég fékk í skógin! Jökull kom á harðaspretti. Ég fékk geimflaug! Þetta er ekki geimflaug, sagði Eyrún, þetta er þota. Hvernig veist þú það, sko þótt þú sért 10 ára og ég 4 ára þá er ég sko bara miklu klárari enn þú, hrópaði Jökull. Þetta er þota geimflaugar eru ekki svona í laginu, sagði Eyrún. Ó jú mínar geimflaugar, en hvað fékkst þú í skóginn? Já, ég gleymdi að gá, sagði Eyrún og þaut inn í herbergi. Hún leit í skóginn og í honum var geisladiskur. Já! hrópaði hún. Nýjasti diskurinn með Kelly Clarkson, uppáhalds söngkonunni hennar. Hún setti diskinn í geislaspilaran sinn. Ætlaru ekki að bursta tennurnar? Mamma hennar kom inn. Ó! Ég gleymdi því! Hún fór inn á bað burstaði vandlega í sé tennurnar og greiddi sér um hárið. Klukkan eitt fór hún til Rebekku vinkonu sinnar og þær fóru út og gerðu snjókarlafjölskildu og svo bjuggu þær til snjóhús. Þær fóru inn og fengu sér kakó og snúða. Um kvöldmatarleitið kom Eyrún heim. Hvað er í matinn? Spurði hun pabba sinn sem var nýkomin úr vinnuni. Mjólkurgrautur, sagði hann og brosti. Allt í lagi, sagði Eyrún og settist við borðið. Eftir kvöldmatinn fór hún að horfa á sjónvarpið með mömmu og pabba. Þau horfðu á “Gaman með Jóla” það var jólasveinn sem var að segja jólasögur, gátur,brandara og í lokin söng hann jólalög. Eftir þáttin fór Eyrún að bursta tennurnar kyssti mömmu og pabba góða nótt og sofnaði í rúminu sínu. Daginn eftir var þorláksmessa og þau skreyttu alltaf jólatréð þá. Hún gáði í skóginn sinn og í honum var fallegt hásmen, hún setti það á sig glöð í bragði og fór fram. Hún settist við borðið og bauð mömmu góðan daginn. Hvað ertu með um hálsinn? Spurði mamma hennar. Ég fékk þetta í skóginn, sagði Eyrún glöð. Er pabbi strax farin að sækja jólatréð? Já, hann vaknaði svo snemma. Í sömu andrá kom hann inn með ekkert tré. Hvar er tréð? Spurði mamma Eyrúnar. Öll tréin voru uppseld, sagði hann dapur. Nei það getur ekki verið, ef það er ekkert jólatré hvar eiga þá pakkarnir að vera og... Vertu róleg sagði mamma hennar við finnum jólatré það hlítur að vera einhver eftir. Jökull kom fram og var mjög ánægður með Spiderman kallin sem hann fékk í skóginn. Sjáiði hvað ég fékk! Er eitthvð að, spurði hann þegar hann sá alla vera dapra. Öll jólatrén voru búin, sagði Eyrún. En það eru ekki jól ef það er ekki jólatré. BANK!BANK!BANK! Það var baknað að dyrum. Jökull opnaði dyrnar og þar var afi þeirra með fallegt og mátulega stórt jólatré. Vantar ykkur jólatré, ég pantaði eitt jólatré hjá sölunni sem er hér fyrir utan bæinn en ég fekk send tvo svo mér datt í hug hvort ykkur vantaði ekki eitt tré. Takk fyrir! sagði mamma okkur vantaði einmitt eitt svona stykki. Ég kom nú líka með nokkrar jólagjafir handa ykkur og tók tvo stóra pakka upp úr poka og svo tvo litla líka. Hann óskaði þeim gleðilegra jóla og fór svo heim. Jæja, eigum við ekki að skreyta tréð? Spurði pabbi. Já! hrópuðu Eyrún og Jökull samtaka. Daginn eftir var aðfangadagur og krakkarnir fóru í jólabað og fóru í jólafötin. Klukkan sló sex og þau borðuðu jólamatinn af bestu list. Svo opnuðu þau pakkana. Lilja Gestsdóttir 10 ára |
|
Grýla Grýla er kannski hræðilega ljót en hún er löngu hætt að borða börn og gerir ekki flugu mein. Reyndar langar hana voðalega mikið að kinnast ykkur en það eru allir svo hræddir við hana að hún er löngu hætt að koma til byggða. Ég skal segja ykkur frá því þegar Grýla skrapp til Reykjavíkur um dagana. Hún tölti bara niður í miðbæ í rólegheitunum og ætlaði í eitt skiptið fyrir öll að fara á hárgreiðslustofu og fá flotta klippingu. Hún fann ágætis hárgreiðslustofu og þrammaði inn. Það var uppi fótur og fit þegar Grýla kom inn og allir hlupu í felur nema lítil, horuð hárgreiðslukona. Grýla settist í stólinn og bað konuna að greiða hárið á sér og snyrta það aðeins. Þegar konan ætlaði að greiða þennan hárlubba brotnaði burstinn af því að hárið á Grýlu er eins og ryðguð víraflækja. Konan sagðist því miður ekki geta hjálpað henni svo Grýla varð að fara út af hárgreiðslustofunni enn úfnari en áður.Grýla greyið var svolítið hnuggin en ákvað að fara bara í búðina við hliðina og kaupa sér ný föt. Þegar Grýla kom þangað inn fann hún vatnsgreiddan mann sem var víst afgreiðslumaðurinn. Grýla bað manninn að sýna sér föt af sinni stærð en maðurinn sagði að það væru ekki frammleidd svo stór föt. Grýla var nú orðin mjög niðurdregin og ætlaði að halda heim en Grýla ætlaði fyrst að kaupa sér ís til að hressa sig við. Grýla fékk ís og hresstist talsvert við það. En þegar hún tölti gegnum torgið urðu allir hræddir við Grýlu og hlupu eins og fætur toguðu í allar áttir. Þegar Grýla var komin heim ákvað hún að fara ekki til byggða aftur nema í algörri neyð. Svo þannig fór það og Grýla hefur ekki sést síðan. Nú vitið þið allt um ferðir Grýlu til byggða og ég vona að ykkur hafi líkað þessi saga og þið skulið muna að þetta er dagsatt. Ég vona að þið eigið gleðileg jól og ég von að Grýla eigi líka gleðileg jól. Endir. Glódís Ingólfsdóttir Vopnafirði |
Óþekki kettlingurinn Eftir Ronju Valey, 9 áraEinu sinni var óþekkur kettlingur sem hét Snælda. Hún var fallegur svartur kettlingur með pínulítinn hvítan punkt á nefinu. Eigandi hennar var lítil stelpa sem hét Ronja.Það voru jól og Snælda fór út að leika sér í hvíta teppinu. Hún skemmti sér svo vel að hún gleymdi sér og ráfaði niður í bæ. Það var að dimma og Snælda villtist.Skyndilega birtist skær rönd á himninum og lenti hinum megin á götunni, það var jólasveinninn. Snælda mjálmaði, jólasveinninn sneri sér við til að gá hvað var um að vera af því að Snælda mjálmaði svo rosalega hátt. Jólasveinninn gekk í áttina að hjálparvana kettlingnum og stráði jóladufti á hana svo að Snælda gæti skilið hann og hann gæti skilið hana. “Vandamál mitt er” byrjaði jólasveinninn, “að ég finn ekki réttu húsin fyrir réttu gjafirnar”. Snælda varð hissa, mannvera var að tala við hana, það gat ekki passað. “Svo þú vilt að ég hjálpi þér að rata um hverfið?” spurði Snælda. “Já, takk” svaraði káti maðurinn. Þegar verkinu var lokið þurfti Snælda bara að hnerra til að ná duftinu af, síðan hjálpaði káti karlinn Snældu heim. ENDIR |
2005
Englasagann mín.
Vertu hjá mér litli Engil sofðu hjá mér í
alla nótt. Passaðu mig vel svo að enginn ræni mér. Engill vertu hér hjá
mér meðan ég sofna (rótt í alla nótt) Þú ert bestur fyrir mér og vini
mína. Englar passa mann og aðra hann er svo góður að þú getur ekki haft
neinn annan betri en Engilinn okkar.En við eigum að vera góð við hvort
annað á jólunum. Allir fá þá eitthvað sem maður gleðst útaf.
Súsanna Svansdóttir 10
ára Dalvík..!;)*
|
|
Ég heiti Kristín, ég ætla að segja sögu sem gerðist í leit að efni fyrir jólablaðið.
En við skulum ekki sóa tíma, við
skulum byrja!“Jæja Kristín, hér er verkefnið þitt.” Sagði ritstjórinn okkar
þegar hann var að láta litlu blaðamennina fá verkefnin sín.“JESS!” Heyrðist
í einum blaðamanni, “ÉG FÉKK JÓLAHALD Í ALDANNA RÁS!”Allstaðar
heyrðust stunur eða hróp af gleði eftir því hvernig verkefni þau höfðu
fengið. Ég leit á blaðið mitt; þar stóð stórum stöfum að: Ég ætti að...“Þetta
hlýtur að vera grín!” Hvíslaði ég, “það eru ekki til neinir jólasveinar!” Á
blaðinu stóð: TAKA VIÐTAL VIÐ JÓLASVEIN. Ég gekk að ritstjóranum,
“fyrirgefðu; en þetta HLÝTUR að vera grín! Hérna stendur að ég eigi að taka
viðtal við jólasvein!”Hann brosti breitt, “Jú mikið rétt, er ekki bara
jólasveinn inn í okkur öllum?!” Hann flissaði, honum fannst þetta greinilega
mjög fyndið Ég sá að ekki var við þokað og fór heim til þess að skoða stöðu
mála aðeins betur. Úff, það er víst ekkert annað í stöðunni en að fara til
Noregs, og hitta jólasveininn þar, því eins og allir vita er hann jú til í
alvörunni! Búið að taka sjónvarpsviðtal við hann og allt!
Viku
síðar...Bank, bank, bank. Ég var fyrir utan stórt
hús í Noregi þar sem sjálfur norski Jólasveinninn býr!Það
er opnað, roskin kona drífur mig inn, segir að það sé ekkert vit í mér að
vera standandi þarna út í kuldanum! Það var nú kominn desember! Ég gæti
fengið lungnabólgu! Þegar hún er búin að láta mig setjast niður við
fornfálegan arinn lætur hún mig fá heitt kakó og kleinur með, sjálf sest hún
makindalega í stólinn á móti mér. “Jæja, hvert er svo erindið?” Ég hrekk
við, ég hafði verið svo upptekin af kakóinu mínu. “Ég var að velta fyrir mér
hvort ég mætti taka viðtal við norska Jólasveininn, hann býr hér er það
ekki?” “Jú mikið rétt hann býr hér, en því miður getur þú ekki fengið að
tala við hann, það er allt á fullu núna af því það er kominn desember.” Ég
verð vægast sagt vonsvikin og þakka konunni fyrir ómakið og góðgætin og fer
á hótelið þar rétt hjá. Ég hugsa mikið um hvað ég eigi að gera inn á
hótelherberginu og loksins dettur mér í hug Santa Claus, feiti, rauðklæddi
jólasveininn sem býr á Norðurpólnum og sóa engum tíma heldur fer strax niður
á höfn til þess að ná næsta skipi til Norðurpólsins. Ég er komin á
Norðurpólinn, það er ískalt en ég þrauka þó og labba áfram gegnum hríðina.
En viti menn þarna blasir við stöngin sem lítur út eins og brjóstsykursstöng
og táknar að maður er kominn á yfirráðasvæði Santa! Ég labba upp á hæðina
sem stöngin stendur á, og þegar upp kemur blasir við; JÓLAVERKSTÆÐI SANTA
CLAUS! Ég labba að stærsta húsinu þar sem situr lítill álfur við
móttökuborð. “Welcome to the North Pole, Santa’s workshop, please state your
business” segir álfurinn smárri röddu. (Fyrir þá sem ekki skilja ensku:
“Velkomin á Norðurpólinn, verkstæði Jólasveinsins, vinsamlegast greinið frá
erindi þínu”) Ég svaraði á ensku en ég ætla samt að skrifa það á íslensku:
“Ég vil fá að taka viðtal við Jólasveinin, fyrir skólablaðið.” “Því miður,
en það er ekki hægt. Sveinki er búinn að banna öll viðtöl við sig.” Sagði
álfurinn. Þetta á að vera stutt saga þannig ég ætla ekki að rekja fyrir
ykkur allar tilraunirnar til að taka viðtal við jólasveina allstaðar í
heiminum, en ég fór sem sagt til þeirra allra og allir sögðu nei út af
mismunandi ástæðum. Ég var komin aftur heim til Hóla, án þess að vera búin
að taka viðtal við neinn. Og það var kominn 23. des.! Skiladagur átti að
vera á morgun! Þetta er hræðilegt! Hugsaði ég með mér. Þegar..... Mér datt
skyndilega í hug að..... Taka viðtal við ÍSLENSKU jólasveinanna! En hvar búa
þeir? Mér var einhvern tíman sagt að þeir byggju í fjöllunum, er það rétt?Ég
vissi það ekki, þannig ég ákvað að reyna labba bara upp í Hólabyrðu og gá
hvort þeir væru þar! Ég var í Gvendaskál, það var ískalt og það gnauðaði í
vindinum. Allt í einu heyrði ég glaðlegt raul koma skammt frá mér, ég ákvað
að skoða þetta betur. Ég labbaði upp að stórum stein og lagði eyrað við
hann, og viti menn! Það heyrðist betur, hljóðið hlaut að koma úr steininum!
Ég ákvað að þreifa fyrir mér og gá hvort það væru nokkuð dyr á steininum.
Allt í einu snertu frosnu fingurnir mínir heitan blett og; steininn lét
undan! Ég datt inn í hann og um leið lokuðust dyrnar, ég reyndi að opna þær
en þær voru fastar! Svo tók ég eftir dyrum öðrum megin og opnaði þær, en ég
var ekki fyrr búin stíga inn, að fótunum var kippt undan mér! Ég rann lengi,
lengi niður rennibraut sem var þarna, en loksins datt ég niður á mjúka dýnu.
Ófrýnileg andlit störðu niður á mig. Einn alveg rosalega mjór spurði; “Hvað
ertu að gera hér?” Ég svaraði stamandi; “ég ætlaði bara að taka viðtal við
jólasvein!” Annar svaraði; “Þú verður fyrst að spyrja Kertasníki hvort þú
megir taka viðtal, ef hann þá hleypir þér burt!” Hleypir mér burt, auðvitað
hleypir hann mér út hugsaði ég, hann VERÐUR að gera það! Allt í einu kom
valdsmannslegur jólasveinn inn, hann hafði vax slettur út um allt á sér.
“Hver ert þú, og hvað ertu að gera hér?” spurði hann, skipandi tóni. “Ég? Ég
er bara Kristín að reyna finna jólasvein til að taka viðtal við fyrir
Jólablaðið!” “Humm, við leyfum aldrei neinum sem koma hingað inn að fara
aftur, NEMA, þú segir nöfnin okkar og í hvaða röð!” FJÚKK! Þetta átti ég að
kunna! Og þá byrjaði ég að þylja upp nöfnin:“ Stekkjastaur, Giljagaur,
Stúfur,” ó nei! Ég mundi ekki hver sá næsti var! En bíddu nú við, þeir voru
allir búnir að raða sér í röð og næsti jólasveininn var mjór eins og
girðingastaur! Það gat bara verið einn. “Þvörusleikir, Pottaskefill,
Askasleikir, Hurðaskellir,” úúps! Ég var búin að gleyma aftur hver kom næst,
en hann var svo rosalega feitur, karlinn sem kom næst, það hlaut því að
þýða; “Skyrgámur, Bjúgnakrækir, Gluggagægir, Gáttaþefur, Ketkrókur og
Kertasníkir!” “Mikið rétt! Það eru ekki margir sem hafa getað þetta. En við
leyfðum þeim samt að fara, þetta með að geta ekki fara aftur út er bara smá
grínJ”
“JESS!” Hrópaði ég! “Má ég þá taka viðtal við þig?” “Jájá, það máttu
gjarnan!” Ég tók viðtal við hann og það var annsi viðburðaríkt, en ég ætla
ekki að fara rekja það fyrir ykkur því að þessi saga er orðin nógu löng,
máske birti ég viðtalið fyrir næstu jól!J
Þegar ég kom
samviskusamlega á Aðfangadagsmorgun til Ritstjórans og rétti honum viðtalið,
féll andlitið á honum og hann vissi ekki hvað af honum stóð veðrið! “Hva,
hva” stamaði hann. “Er ekki bara jólasveinn inn í okkur öllum?” sagði ég við
hann og brosti undurblítt. |
|
JÓLAÓSKIN MÍN. Einu sinni var 7 ára stelpa sem hét Rósa og hún óskaði þess að hún mundi fá kettling í jólagjöf .Þegar jólin komu fékk hún skrítin pakka, það kom skrítið hljóð frá pakkanum og þegar hún opnaði pakkan stökk lítill kettlingur upp úr honum. Mamma og pabbi sögðu GLEÐILEG JÓL og Rósu leið mjög vel. Endir. Sagan er eftir Ingunni Rós Kristjánsdóttur 7 ára , Ísafirði |
|
Einu sinni fyrir langa langa löngu voru margir
margir Jólasveinar til allrir voru vondir nema 13 jólasveinar þeir voru
góðir Jólasveinar og eru en til og gefa góðum krökkum í skóin. ENDIR
Sóley Adda Egilsdóttir
|
|
Rúdolf og Orabusa. Í Vatnalandi var stelpa sem hét Orabusa Láfélssdóttir. Það var 2 Desember og hún var að baka með mömmu sinni og pabba sínum .Henni fanst það gaman.Henni hlakkaði til jólanna. Eitt kvöld um Desember var hún að fara að sofa þá sá hún eitt hvað hún fór út og þá sá hún að það var Rúdólf hún söng Rúdólf með rauða trínið fyrir hann hún bauð honum inn til sín.Núna vaknaði Orabusa með Rúdólf hjá sér það var 24 Desember nú biðu Orabusa og Rúdólf eftir að klukkan yrði 6 nú loksins er klukkan 6 Rúdólf og Orabusa fóru að borða og nú opnuðu þaug jóla pakka en Rúdólf fékk líka pakka frá ömmu,afa,mömmu,pabba o.f.l. það var gaman á jólunum hjá þeim.Endir. Sigurlaug Herdís Friðriksdóttir 10 ára Innri-Njarðvík |
|
Einu sinni fyrir langa
löngu var jólasveinn á leið til byggða með fullan poka af jólapökkum. Allt í
einu kom mjög vont veður og pokinn fauk út í veður og vind.Jólasveinnin
vissi ekkert hvað hann átti gera og settist niður og fór að gráta.Þá kom
Leppalúði pabbi hans og huggaði hann og sagði að þetta yrði allt í lagi þeir
myndu finna pokann.Allt í einu lagaðist veðrið og þeir fundu pokann með
öllum gjöfunum.Jólasveininn varð mjög glaður og lagði af stað niður fjallið
með pokann.Allar gjafirnar komust á sinn stað og allir urðu mjög glaðir
ENDIR
FREYJA ÖRVARSD'OTTIR 8 ÁRA
Þ'ORSHÖFN
|
|
Gurusveinar einn og átta
ofan koma af Guruhól. |
|
JÓLASVEINARNIR Bjarney Lára 3. bekk Seljalandsskóla Einu sinni þegar jólin; voru að koma voru jólasveinarnir Byrjaðir að gefa í skóinn. Eitt sinn var óþægur krakki þá kom grýla og tók hann í pokan sin og fór með hann uppí hellin sinn endir. |
|
Kristín lilja Sigurjónsdóttir 3.bekk Seljalandsskóla Skrifaði þessa sögu Jóla saga. Einu sinni var tík sem hét sara og það var að koma jól og hún ætlar að fara að sgreita í húsinu sínu og seta jólatré upp og sgreita það og kefti jólapaka og um jólin eignaðist sara Hvolpa og þeir voru 10 og falegir og það voru komin jól og þau feku marka pakka og það var jóla matur það var steik í matin og efti matur og það var ís og það var jarðaber með ísnum. |
|
Kolfinna Ólafsdóttir 3bekk Seljalandsskóla skrifaði þessa sögu - Jólasaga Einusini var góður jólasveinn sem var kallaður sveinki. Hann átti heima í helli hjá mömmu sinni sem að var Grýla.Bræður hans voru 12 og einn af þeim var hann kertasníkir. |
|
Kristinn Andrésson 4. bekk Seljalandsskóla skrifaði þessa sögu.
Fjallaandinn |
|
PIPARKAKAN, SNJÓKARLINN og JÓLATRÉÐ, Það var á aðfangadagskvöld að lítill snjókarl var búinn til. En einn dag þá lifnaði snjókarlinn við og hann lífgaði við besta vin sinn piparkökuna og þeir prófuðu að fara í snjókast. En þá fór snjóbolti í augað á snjókarlinum og piparkakan varð alveg miður sín - alveg algjörlega miður sín. Samt fyrirgaf snjókarlinn piparkökunni og þeir hættu snjókasti. Þeir sáu risastórt fallegt jólatré og þeir lífguðu jólatréð við en það var ekki með neinu skrauti. Jólatréð sagði: „Viljið þið skreyta mig?" „Að sjálfsögðu" sögðu snjókarlinn og piparkakan og þeir hvísluðust á hvar þeir ættu að byrja. Þeir byrjuðu að leita ofan í ruslatunnunni. Þar fundu þeir sprungna jólakúlu og hengdu á jólatréð. Þá sagði jólatréð: „En hvað þetta er fallegt". Þeir fundu fleiri spurngnar jólakúlur - níu jólakúlur og svo fundu þeir gyllt snæri og vöfðu utan um jólatréð. Þeir klifruðu upp mjög langan stiga, upp í himininn og fengu þar stjörnu að láni sem þeir settu á toppinn. Nú gátu þeir dansað í kring um jólatréð og jólatréð sagði:„En hvað það er fallegt að vera úti í náttúrunni með jólaskraut á sér". Nú höfðu piparkakan og snjókarlinn eignast nýjan vin og jólatréð var líka mjög hamingjusamt. ENDIR. ÁRNI BJÖRN. |
2004
|
það var einu sinni þegar amma mín var lítil að hún tíndi hundinum
sínum en það gerðist eimitt á aðfangadag......hún fór útað leita af
honum og leitaði hún framm að kvold en nú hringdi kirkjuklukkan 6 og
jólin voru komin. hún hélt áframm að leita og þá kom allt í einu
stórhríð og hún sá ekki hendurnar á sér nema halda þeim við nefið á
sér en þá ætlaði hún heim en hað gerðist? hún var vilt. hún ráfaði
um alla nóttina og leitaði og leitaði. en morguninn eftir var einþá
svona vont veður en þá skipaði pabbi hennar leitarsveit og þau
leituðu og enn hélt hún áframm að ganga og leita af hundinum. en svo
heirði gelt og hún hljóp á hljóðið og fann hundinn sinn og hann
hhjálpaði henni heim. en þegar verði var að skoða hvar hún hafði
verið var hún að ganga í hringi rétt fyrir ofann bæjinn
hundurinn fann húsið en hann var meiddur á löpp og gat neð naumindum
haldið sér standandi.
það komst svo í ljós að hann var með nagla í loppunni
ENDIR
Fjóla |
|
Jólasaga
Sigrún er 11 ára hún á bróðir sem heitir Atli hann
er 15 og litla systur sem heitir Anna sem er 7 ára og mamma hennar og
pabbi heita Aðalsteinn og Bára
Það var 21 desember krakkarnir hlökkuðu mikið til
jólanna og voru búinn að skreyta allstaðar úti á húsinu og trjánum inni
í stofuni og í hverju herbergi var eitthvað skraut gular rauðar grænar
og bláar seríur þau voru búinn að baka fullt piparkökur, sörur, kossa og
bóndakökur en núna var bara eitt eftir að láta jólatréð upp krakkarnir
fóru strax og settu það upp Anna sótti skrautið á jólatréð en Sigrún og
Atli settu jólatréð upp svo skreittu þau það núna átti að láta pakkana
undir tréð það voru litlir stórir allavega á litinn pakkarnir það var
komin háttatími þau fóru upp í rúmin sín Anna og Sigrún í kojuna en Atli
átti sér herbergi Nótt kötturinn hennar Sigrúnar fór í bælið sitt og
núna voru allir sofnaðir nema pabbi og mamma þau settu ennþá fleiri
pakka undir tréð þeir voru frá þeim til krakkana næsta morgunn vakti
Anna, Sigrúnu ég fékk í skóinn ég fékk í skóin ég er ekki búinn að vera
neitt óþæg hrópaði Anna: Sigrún gáði í sinn hún hafði fengið mandarínu
en Anna epli núna kom Atli framm hann hafði fengið plakat með metallica
uppáhalds hljómsveitinni sinni en núna fóru þau framm og fengu sér að
borða ristað brauð og jógúrt þau hlökkuðu svo til að þau gátu ekki beðið
að opna allar gjafirnar en þau fóru út og bjuggu til snjókalla einn
stórann og einn minni en þau fóru in og fengu sér heitt súkkulaði og
brauð en svo þurfti Atli að fara á æfingu hann var að æfa á gítar og
Sigrún fór líka á æfingu en hún æfði fótbolta núna var Anna ein heima
með mömmu og nótt pabbi hafði farið snemma í vinnuna þá stakk mamma upp
á því að hún og Anna færu aðeins í búð að kaupa í matinn svo þurfti
mamma að fara að vinna hún vann á bráðavaktinni en pabbi var lögmaður en
Anna þurfti að vera ein heima í 5 mínútur þá kæmi Sigrún og Atli af
æfingu henni leiddist mjög mikið svo hún fór að horfa á sjónvarpið
stuttu seina kom Sigrún heim hún fór að horfa með Önnu á sjónvarpið þá
kom Atli heim hann fór inní herbergið sitt í tölvuna þá komu mamma og
pabbi heim pabbi fór að lesa blaðið og hlusta á fréttirnar en mamma fór
að elda það var lambalæri í matinn svo fóru þau að borða svo horfðu þau
öll saman á sjónvarpið svo fóru þau að sofa næsta morgunn vaknaði Sigrún
fór framm og fékk sér að borða þá kom Anna sem hafði verið á
leikskólanum hún hafði verið að föndra t.d. að perla þá stakk Sigrún
uppá að þær færu að perla klukkan 2 voru þær búinn að perla helling Anna
búinn að perla stjörnu og bjöllu en Sigrún engil og jólasvein þær létu
mömmu strauja þetta svo hengdu þær þetta upp svo fór Anna að leika sér
en Sigrún var að fara á snjóbrettið sitt með vinkonunni henni
Kristínu sinni þær fóru í fjallið en Atli hafði verið að vinna í búðinni
hann hafði vaknað mjög snemma hann kom heim og fór svo á æfingu mamma og
pabbi fóru í búðina og tóku Önnu með sér en þá fattaði Anna hún hafði
gleymt að líta í skóinn hún fór í herbergið og sá að það var dúkka í
skónum hennar en þá sá hún að Sigrún hafði líka gleymt að taka sitt hún
hafði fengið nammi þá varð hún reið því hún hafði fengið nammi en ekki
hún þá fékk hún sér eitt henni fannst þetta ógeðslegasta nammi sem hún
hafði smakkað en þá sá hún framan á pakkan þetta var kattarnammi sem
kettir borða bara en þá kallaði mamma hvort hún væri ekki að koma þá kom
hún og þau fóru í búðina eftir 10 mínútur kom Atli heim og þá kom vinur
hanns í heimsókn hann hét Víðir eftir 1 klukkutíma kom Sigrún heim með
mömmu sinni og pabba þau hefðu sókt hana Anna hljóp inní herbergi og
sýndi Önnu hvað hún hafði fengið í skóinn þá gaf Sigrún nótt eitt nammi
en svo fóru þau öll að fá sér köku vinur Atla var farinn heim og núna
var kominn kvöldmatur það var skata, síinnfiskur og saltfiskur svo
fengu þau í í eftirmat núna hlökkuðu þau mikið svo þau fóru snemma að
sofaog kötturinn nótt fór líka að sofa svo vöknuðu krakarnir öll voða
snemma því núna var kominn aðfangadagur allir litu í skóinn sinn Atli
fékk bland í poka og langt kerti Anna fékk lítið kerti smá nammi og
púsluspil og Sigrún fékk merki á fótboltagallann sin eitt kerti og
tyggjó þau hlupu strax framm í eldhús þar var mamma að elda
möndlugrautinn þau fóru að horfa á sjónvarpið pabbi var að bursta
tennurnar þá bankaði einhver á dyrnar krakkarnir hlupu æst og opnuðu
hurðina þá sáu þau að þetta var kertasníkir hann kom með poka svo sagði
hann hver er Atli, Atli steig framm kertasníkir dró úr pokanum pakka
Atli opnaði hana strax það var spóla svo sagði jólasveinnin hver er Anna
hún var svo hrædd við jólasveinin að hún þorði ekki að stíga framm en
jólasveinnin vissi hver væri Anna svo hann teigði hendina í pokan og gaf
Önnu pakkan hún opnaði hann það var geisladiskur hún var svo ánægð að
hún knúsaði jólasveinin af öllum mátti þá tók jólasveinnin framm síðasta
pakkan þetta er handa þér Sigrún hún opnaði pakkan þetta voru legghlífar
fyrir fótboltan hún þakkaði honum fyrir en þá dró hann 2 aðra pakka
framm þetta var handa mömmu og pabba mamma fékk bók en pabbi fékk kerti
og penna en núna fór jólasveinnin heim til fjalla þá var
möndlugrauturinn tilbúinn þegar allir voru búnir með sinn hafði Sigrún
fengið möndluna þetta var súkkulaði en núna fóru allir að leika sér með
nýja dótiðr sitt Atli fór að horfa á spóluna Anna fór að hlusta á
geisladiskinnn en Sigrún mátaði legghlífarna og fór svo að horfa á
spóluna með Atla en þá sá hún lítinn pakka á gólfinu þar stó frá
jólasveiinum til Nótt þetta var ný ól á hana nótt var ansi glöð með hana
og bar hana með stolti en núna fóru allir í sturtu og í sparifötin allir
greiddir svo sló klukkan 6 þá allir óskuðu öllum gleðilega jóla svo
fengu þau sér öll að borða það var hamborgarahryggur þegar maturinn var
búinn fóru mamma og pabbi að ganga frá en krakkarnir voru svo spenntir
að þau biðu við tréð en svo voru mamma og pabbi kominn þá spurði Sigrún
hvort hún mætti lesa á pakkana Anna fékk frá mömu og pabba dúkku sem
grét og drakk en frá Atla og Sigrúni fékk hún stóran bangsa Atli fékk
frá mömmu og pabba rafmagnsgítar í herbergið sitt en frá Önnu og Sigrúni
fékk hann playstation sem er líka dvd hann var sem hæst ánægður Sigrún
fékk frá mömmu og pabba nýtt bretti og líka fótboltabúning en frá Atla
og Önnu fékk hún fótbolta og fjarðstýran bíl það voru allir ánægðir með
gjafirnar sýnar en Sigrún gaf nótt nýtt bæli í jólagjöf hún var mjög
ánægð með það næsta dag prófuðu allir sitt sem þau hefðu fengið Sigrún
fór á bretti Atli prófaði rafmagnsgítarinn Anna var að leika sér með
dúkkuna en Nótt var að prófa bælið svo hún svaf í því nokrum dögum
seinna var dagurinn fyrir gamlárskvöld þau voru búinn að kaupa fullt af
flugeldum bombu tertu köku ýlur flugvélar og margt fleira en núna voru
allir að fara að sofa næsta dag vöknuðu þau öll fengu sér að borða og
léku sér allan daginn en núna var kominn kvöld öll fjölskyldan fór út
þau bjuggu til sína eiginn brennu og skutu fullt af flugeldum upp þetta
var frábært kvld en núna var klukkan orðin 1 mínútu í 12 og svo sló hún
12 það var kominn nýtt ár árið 2005 allir voru ánægðir en núna áttu
börnin að fara að sofa en mörgunin eftir vöknuðu þau það var ennþá logi
í brennunni þau fóru að leika sér þau áttu ennþá fullt af littlum ýlum
og kínverja og helling af blysi en 13 dögum síðar var kominn þrettándinn
Sigrún og Anna ætluðu að vera púkar þær hoppuðu krinkum tröllin en Anna
vildi aldrey fara en og stríða tröllunum því hún var svo hrædd við þau
en svo var brenna svo fóru þau að sofa og voru ansi mjög glöð
endir
Agnes Bára 11 ára Akureyri - Takk fyrir
skemmtilega sögu Agnes.
|
2003
|
Aðfangadagur
Kristín er 12 ára hún á bróður sem er 10 ára og heitir Björn. Mamma hennar heitir Margrét og pabbi hannar Ólafur þau eru bæði 38 ára. Á hverju ári á jólunum komu amma þeirra og afi í pabba þeirra ætt og ein systir pabba og börn hennar til þeirra og eru um jólin. En núna höfðu þau ákveðið að vera bara heima hjá sér þessi jól. Krístunu fanst eitthvað svo tómlegt þegar þau voru bara fjögur, hún, Björn, mamma og Pabbi . En samt var gaman eins og er alltaf á jólunum. Þau höfðu borðað möndlugraut í hádeiginu og mamma fékk möndluna í þetta skiptið og fékk spilið “Viltu vinna miljón.” Kristín hefur tvisvar fengið möndluna, í fyrra skiptið (þegar hún var 9 ára) fékk hún bókina Jón Oddur og Jón Bjarni, en í annað skiptið (í fyrra) fékk hún brandarabók. Kristín og Björn voru að skoða pakkana sem voru undir jólatrénu á aðfangadag. Þau sáu marga stóra pakka og suma sem voru pínulítlir. Krakkarnir reyndu að kíkja á merkimiðanna en mamma þeirra hafði bannað þeim það, því það væri skemmtilegra að það kæmi á óvart hver fengi hvern pakka. ,Krakkar viljið þið ekki bara fara út og búa til snjókarl eða snjóhús eða hvað sem þið viljið bara fá ykkur ferkst loft,” kallaði mamma. Þau klæddu sig í útifötin og fóru út. Þau bjuggu til einn risastóran snjókarl með gamlan pípuhatt, sem pabbi átti, gulrót sem nef og trefil um hálsinn. Kristín gekk nokkur skref aftur á bak og virti fyrir sér snjókarlinn. Allt í einu kom stór vindkviða og pípuhatturinn fauk af. Björn stökk af stað og hljóp á eftir hattinum. Kristín hljóp líka af stað en rak sig í snjókarlinn og hausinn datt af honum! Hún setti hausinn á og ætlaði að hlaupa aftur af staðen datt um stein sem lá á jörðinni. Hún stóð aftur upp og ætlaði að hlaupa af stað og ná í hattinn en þá var Björn kominn til baka með hattinn. Hatturinn fauk mjög langt,” sagði Björn. ,,En svo festist hann í runnanum og þá náði ég honum. En eigum við ekki að fara inn núna?” Krakkarnir fóru inn og ætluðu að fara að spila. ,Nei,” sagði pabbi. ,,Núna eigið þið að fara í sturtu því að klukkan er orðin fimm.” Kristín tók til fötin sín og dreyf sig í sturtu. Þegar hún var búin í sturtu bað hún mömmu að greiða sér. Hún gerði það. Kristín fór inní eldhús þegar hún var búin að klæða sig í sparifötin. Mmmm hvað það var góð lykt. Hún kíkti inní stofu, þar lágu allir pakkarnir. Kristín hlakkaði svo til að opna pakkana, borða góðan mat og bara að fá að vera einu sinni að vera með fjölskyldunni einni. Fyrr en varið var klukkan orðin sex. Kristín óskaði öllum gleðilegra jóla og svo fóru þau að borða. Þegar krakkarnir voru búnir að borða fóru þau inní stofu og settust í sófann og biðu eftir að mamma og pabbi væru búin að vaska upp. Loks voru þau búin að því. Þau komu inní stofu. ,,Má ég lesa á kortin,” spurði Kristín. ,,Já, þú mátt það,” svaraði mamma.Kristín las á kortin: ,,Kæru vinir og ættingjar, gleðileg jól og farsælt komandi ár....” Svona hélt hún áfram þar til hún var búin að lesa á öll kortin. Svo fóru hún og Björn að sortera pakkana, hún hafði einn stað fyrir pakkana sína og Björn einn fyrir sína pakka. Mamma og pabbi líka. En þau fengu nú ekki marga pakka á sinn stað! Kristín og Björn fengu fullt af flottum pökkum. Kristín og Björn fengu saman leikjatölvu frá mömmu og og pabba. Svo fengu þau fullt af öðrum flottum pökkum. Þau léku sér með það sem þau fengu í jólagjöf langt fram á kvöld. Þegar klukkan var orðin u.þ.b. 12:00 fóru þau í háttinn glöð og ánægð með daginn! Eygló Karlsdóttir, 11ára, Mývatnssveit. Takk Eygló |
|
Jólasagan mín
Það var einu sinni lítil stúlka sem hét
Aníta. Aníta trúði á Guð og líka Von, Trú og Kærleika. Von, Trú og
Kærleikur voru englar sem voru góðir. Von gaf auðvitað von, Trú gaf
líka trú eins og nafnið segir og Kærleikur gaf allan þann kærleik sem
hann gat. Aníta fór með faðirvorið á hverju kvöldi og bað líka fyrir
Von, Trú og Kærleika. En í kirkjuna hafði Aníta aldrei komið því að
þangað fór bara fínt fólk og það var hún ekki í það minnsta sagði mamma
hennar það. En einn daginn var öllum boðið til messu og auðvitað vildi
Aníta fara í guðs hús. Hún bað mömmu sína um leyfi en þá svaraði mamma
hennar svona: "Ó svei, ó nei, langar þig í messu en ég segi nei".
Aníta var sár en þá mundi hún eftir Von. Nú bað hún með Kærleika og
Von. Þá svaraði mamma hennar: " Ó nei, ég segi svei, þegar ég var
lítil fékk ég það ekki og þú færð það ekki heldur". Og þegar Aníta var
alveg að gefast upp mundi hún eftir Trú og sagði við mömmu sína. " Ég
bið þig nú með Trú, Von og Kærleika má ég fara í messu og taka þig með,
ég bið af öllu mínu hjarta og þú vilt meira en ég get gefið. Þá
svaraði mamma hennar:" Já þú biður af öllu þínu hjarta og nú skal ég
segja já". Síðan röltu þær mæðgurnar í messu og þessu mun mamma hennar
aldrei gleyma.
Það eina sem þarf er Von, Trú og Kærleikur.
Samið fyrir jólin 2002
Gunnhildur Daðadóttir Dalvík
|
|
KERTASNÍKIR
Einu sinni var jólasveinn sem hét Kertasníkir. Hann var alltaf að stela kertum.Og stundum piparkökum. Hann átti tólf bræður og þeir voru allir 59.ára og áttu heima í hellir. Eitt kvöld fór hann að stela kertum og piparkökum.Fólkið sem átti heima í húsinu varð orðið reitt að því að það var alltaf verið að stela kertunum þeirra. Þannig að þau hringdu í lögguna og sögðu að jólasveinn væri búin að stela öllum kertunum þeirra en löggan trúði þeim ekki.Þannig að þau voru sett í fangelsi og löggan sagði að það væri ekki til neinir jólasveinar. Endir
Halldór Páll Geirsson Vestmannaeyjum. |
|
Jól á Brekkukoti
Halló,ég heiti Ásta og ég er 11 ára.Ég á tvö systkini sem heita Davíð,13 ára og Beta 6 ára.Við eigum heima á bænum Brekku koti í Hrútafirði.Mamma heytir Aníta og pabbi heitir Arnar.Við eigum 5 hesta,16 kýr,200 kindur og svo kisuna Tátu.Í dag er þorláksmessa og afi, amma, Rósa frænka og Halldór frændi koma í mat.það er skata í matinn,naaaaammmmm.....skata!!!Þegar við vorum búin að borða laumuðumst við Beta og Davíð niður í kjallara að klára jólagjöfina til mömmu og pabba.Það er hylla sem Davíð smíðaði,ég málaði og Beta gerði munstur og pakkaði inn.Það var búið að taka hálfann mánuð að búa hana til,og nú var bara eitt eftir....Að lauma pakkanum undir jólatréð!Váááá,hvað eru komnir margir pakkar undir tréð!! Hvíslaði ég að Davíð,Aha,sagði hann annars hugar.KKKKKKKKKRRRRRRAAAAAAAAAKKKKARRRRRR!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Kvað við innan úr eldhúsi.Við vitum allveg hvað það þýðir,,Fara í rúmið”Já,Já! Svöruðum við öll í kór og hlupum inn á bað.Sá sem er síðastur að bursta er úldin kartafla!!Hrópaði ég.Ég var fyrst en Beta var síðust.Þá sagði hún,,Og sá sem er fyrstur þarf að éta hana!!” þá fórum við fórum öll að hlæja.Áður en við fórum að sofa buðum við ölllum góða nótt og óskuðu gestunum gleðilegra jóla og farsældar á nýu ári.Ég flýtti mér síðan í náttfötin og skreið upp í koju með bók undir hendinni.Beta flýtti sér upp í neðri koju,hún var svo spennt fyrir morgundeginum! Ég las í hálftíma en fór síðan að kúra.Ég sofnaði við ljúfa drauma, um jólin....og hest. Ásta,Ásta! Ertu vakandi? Þetta var það fyrsta sem ég heyrði þegar ég vaknaði.JÁ Beta!..núna !Hvæsti ég á móti.En þegar ég mundi hvaða dagur væri þaut ég upp úr rúminu og gáði í skóinn mynn.Ég hafði fengið Litla teikniblokk í skóinn,en Beta Lítinn kassa með jólaskrauti tila að setja á jólatré.Síðan þaut ég inn til Davíðs og byrjaði að reyna að vekja hann.Davíð,,vaknaðu,það er aðfangadagur!”á lappir svefnpurkan þín!!Hrópaði ég á bróður minn í öllum æsingnum.ÆÆÆjii,Ásta,má ég ekki sofa lengur,hvað er klukkan?Hún er orðin tíu vknaðu nú!Það var ekki fyrr en Beta reif ofan af honum sængina að hann loksins drattaðist á lappir.Þá vorum við Beta búnar að klæða okkur og byrjaðar að rista okur brauð!!Síðan skokkuðum við út í fjós.Það fyrsta sem við sáum þegar við komum þangaðinn var lítill, brúnn og svartur loðinn hvolpur.Æji!!Dúllan!!Krúttið!!Hrópuðum við og byrjuðum strax að kjassa hann. Hver á hann? Spurði Beta mjög áhugasöm.Þú Beta mín svöruðu mamma og pabbi,Gleðileg jól!!!Ég ætla ekki einusinni að reyna að lýsa því kvernig hún var,hún einfaldlega trylltist úr gleði!!Meira að sega kýrnar horfðu hissa á hana!! Tu,u,u!Fáum við ekki neytt?spurðum við Davíð hneyksluð.Jú,Anínta,eigum við ekki að sýna þeim það?Jú,jú svaraði mamma dularfull á svipinn.Þau gengu með okkur niðrur í hesthús og þar inni var flottasti hestur sem ég hef nokkurntíman séð!!Hann var jarpur,reistur með sýtt og fallegt fax og tagl. JESÚS PÉTUR!!Sagði ég og faðmaði hestinn.Mamma...sagði ég og horfði á hana bænar augum.Já,Ásta mín sagði hún og kinkaði brosandi kolli.Ég dansaði gleði,strýðsdans á hesthúsgólfinu og rauk síðan upp um hálsana á mömmu,pabba og hestinum!Takk,takk takk sagði ég yfir mig ánægð. Gleðileg jól Ásta mín sgði pabbi og brosti. En hvað fæ ég!!???Spurði Davíð.Æji,já,hvað fær Davíð?Sagði mamma vandræðalega,það lítur út fyrir að Davíð hafi gleymst...Ahaha!Einmitt sagði Davíð.Þá bentu mamma og pabbi í eina stíuna og þar voru tvær hvítar kanínur og rauðskjóttur kálfur!JJJJJJJJJJJJJJjjjjjjjjjjjjjjiiiiiiiiiiiiii Takk!!!Sagði Davíð og faðmaði mömmu og pabba. Síðan fórum við inn að borða.Hvað ætlið þið svo að láta dýrin ykkar heyta? Spurði mamma við matarborðið.Það fer nú eftir kyni sagði Davíð glottandi.Nú,sagði pabbi,hesturinn er meri,kanínurnar eru kvenkyns,kálfurinn kvíga og hvolpurinn hundur.Ég vissi það allveg sagði Beta hneyksluð,ekki er hvolpurinn köttur!!Við sprungum öll úr hlátri en Beta var ekki að fatta hvað var svona fyndið!Þá sagði ég,,merin mín heitir Skeyfa!”,Kanínurnar heyta Mjöll og Snædís og kvígan mín Safíra sagði Davíð og hvutti minn heitir,mmmm,Spori!!sagði Beta loks.Öllum leist vel á nýju nöfnin og um kvöldið fengum við öll einhverjar gjafir sem koma dýrunum okkar við.T.d.Ég fékk múl,taum ,beisli,hnakk,hjálm og reiðstígvél.Davíð fékk kanínubúr,nammi fyrir þær svefnkassa og fyrir kvíguna mjaltabúning sem hann gæti notað þegar Safíra byrjar að mjólka og Beta fékk taum,matardall,vatnsdall,bolta og fleira handa Spora.Síðan fengum við líka gjafir fyrir okkur sjálf.mamma og pabbi voru mjög ánægð með hilluna og allir voru glaðir og ánægðir með,jólin,kvöldið og gjafirnar sínar.En nú þarf ég að fara að sofa bless,bless!!
|
|
Jólasveinasaga.
Þegar jólasveinninn var að undirbúa sig fyrir jólin, komu svartálfar
og stríddu jóla. Þeir rifu búninginn hans
og földu pakkana sem áttu að fara í skóinn
hjá þægu börnunum. Góðu álfarnir löguðu búninginn og
fundu pakkana svo jóli kæmist í tæka tíð með pakkana í skóinn.
Jóhanna Rut 7 ára. Jólin þegar ég var fimm ára. Einu sinni voru jól og ég var fimm ára. Ég fékk svínakjöt og laufabrauð í matinn. Í einum pakkanum var rafknúinn bíll og það fylgdi fjarstýring. Fjarstýringin var til þess að stjórna bílnum. Indriði Örn 6 ára. Jólasaga. Einu sinni komu jól og þá komu margir jólasveinar með pakka og svo fórum við á jólaball og þá komu jólasveinarnir með nammi og appelsínur. Við dönsuðum í kringum jólatréð og það var mjög gaman. Ég set skóinn út í glugga og þá kemur jólasveinn og setur dót í hann. Flosi Hrannar 6 ára. Jólin. Þetta er saga um jólatré sem var úti í skógi, en var höggvið niður og endaði skreytt inni í stofu á jólunum. Erla Salome 6 ára. Jólasveinasaga. Einu sinni var jólasveinn sem kom til byggða í fjólubláum stígvélum af Grílu, því hans voru týnd. Og þau voru ekki vatnsheld. Arnmundur 6ára.Börn í 1. og 2. bekk á Bakkafirði. |
|
ÞORPIÐ Nú skal ég seigja ykkur frá þorpinu...sem ekki margir vissu af. Langt suð-vestur og tvö skref til vinstri. Allt í einu heyriði söng,svo sjáiði ljós í fjarska. Íbúarnir kallast Tóbíar. Ekki er þorpið stórt því í því eru fjögur yndisleg hús og ein dásamleg kirkja og ekki má gleyma læknum sem er eins og glitrandi frostrósir í frostinu. Kvöld eitt var Séra Jón að labba heim til sín,vetri til Þá birti allt um kring,og birtist honum engill, og sagði Ég heiti Gabríela, þú skalt boða alla til samkomu á Aðfangadag. Og það gerði hann,á Aðfangadag Voru allir boðaðir til kirkju.Hann sagði að hver og ein fjölskylda ætti að fara út í skóg, og taka með sér exi höggvið niður grénitré sem ykkur i lýst best á,farið með það heim, og skreytið það með allskonar borðum og skrauti. Og allir Tóbíar gerðu það ,og dreyfðu þeir fallegu englatöfraryki yfir trén svo glampaði fallega á þau. Svo skiptust þau á gjöfum og kortum og óskuðu öllum gleðilegra jóla og Gabríela engill sem hafði horft á þetta allt hélt aftur til himna glöð .
HÖFUNDUR .Telma Rut Jóhannsdóttir 10 ára Hafnarfirði |
|
Einu sinni var Guðlaug að bíða eftir jólunum henni fannst jólin aldrei
ætla koma.
Dagbjörtu systur hennar fannst þau ekki eins lengi á leiðinni.
Jólasveinninn kom í slagveðri að kveikja ljósin á jólatrénu í
Sandgerði.
Hann kemur eftir nokkra daga í leikskólann þá verður gaman. Kirkjuferð
var í gær sumir sofnuðu en systurnar voru of spenntar til að
sofna.Jólalögin eru svo skemmtileg og jólaljósin
falleg.
Guðlaug og Dagbjört Sandgerði 5 og 4 ára.
|
Jólasaga - Rúdólf litliEinu sinni langt í burtu á Norðurpólnum bjó jólasveininn. Jólasveininn átti hreindýr, þau voru öll stór og sterk nema eitt hreindýrið. Það hét Rúdólf. Rúdólf var lítill og alls ekki sterkur. En það var eitt sérstakt við Rúdólf hann var með stórt rautt og lýsandi nef. Stóru hreindýrin stríddu Rúdólf. En ekki öll af sömu ástæðu. Gömlu hreindýrin stríddu honum út af nefinu. Þau sögðu: enginn hefur haft svona stórt nef áður. Ungu hreindýrin stríddu honum á því að hann var svo lítill. Þau sögðu enginn er svona lítill nema þú. Og litlu hreindýrin stríddu honum á því hvað hann var mikill klaufi. Þau sögðu enginn er svona mikill klaufi eins og þú. Rúdólf litli grét því þau stríddu honum svo mikið. en eitt hreindýrið stríddi honum ekki eins og hin það var elsta hreindýrið. Það hét Gildó en var kallaður Gildó vitri. Gildó vitri sagði að einhvern tímann myndi Rúdólf gegna þýðingamiklu hlutverki. Þessi spá rættist einn daginn. Hreindýrin fengu tilkynningu að jólasveininn kæmi að velja hreindýr fyrir sleðann sinn. Rúdólf litli vildi ekki að jólasveinninn sæi hann af því að hann var svo mikill klaufi og lítill og aumingjalegur. Þannig hann faldi sig inní hlöðu. Gildó vitri sá hann en sagði ekkert. Jólasveinninn kom og sagði: ég ætla að velja 9 hreindýr fyrir sleðann minn. Raðið ykkur í línu. Öll hreindýrin röðuðu sér í línu. Jólasveinninn valdi 8 stærstu og sterkustu hreindýrin.Og þá átti hann bara eftir eitt hreindýr. Hann horfði á hreindýrin og sagði hvar er Rúdólf? Hreindýrin voru hissa, hvað vildi hann gera við Rúdólf þennan aumingja? En Gildó vitri sagði ég skal finna hann. Gildó fór inní hlöðuna og sá Rúdólf. Og Gildó sagði jólasveinninnn vill sjá þig. Rúdólf trúði ekki sínum eigin eyrum jólasveinninn vildi sjá hann. Rúdólf fór með Gildó að hitta jólasveininn og viti menn, jólasveinninn vildi fá hann á sleðann sinn. Rúdólf litli var bæði undrandi og glaður en hins vegar voru hreindýrin hneyksluð: þessi aumingji Rúdólf! Nei, nú hlutu þau að vera farin að heyra illa. En svo var ekki. Rúdólf litli spurði: já en afhverju ég? Þá sagði jólasveinninn: ég vil fá þig út af þessu frábæra nefi þínu. Rúdólf var hissa. Fyrir nokkrum mínútum síðan var hann að hugsa um hvað hann vildi mikið losna við þetta nef en nú vildi hann aldrei losna við þetta frábæra nef. Og hann fékk meira að segja að vera fremst í röðinni. Hann fór með jólasveininum að útdeilda pökkum til barnanna. Eftir það stríddu hreindýrin honum aldrei aftur og það voru meira að segja búnir til söngvar um hann. Núna var Rúdólf litli glaður.
Kristín Kolka, 9 ára á Hólum í Hjaltadal.
|
|
Jólaævintýri Dídíar.
Dídí litla var 5 ára . Einn
dag í desember vaknaði hún og leit út um gluggan sinn.
Þá sá hún að það var kominn snjór . Hún hljóp niður til mömmu,borðaði morgunmatinn sinn í flýti og hljóp út í snjóinn . Hún bjó til eins stóran snjókarl og hún mögulega gat og fékk hatt og gulrót fyrir nef hjá mömmu sinni.
EFTIR NOKKRA DAGA !
Nú voru aðeins 5 dagar til
jóla og Dídí lá uppi í rúminu sínu og hugsaði hvað í ósköpunum hún ætti
að gefa mömmu og pabba í jólagjöf . Mamma og pabbi höfðu séð allar
myndirnar sem hún hafði gert í leikskólanum, hvað gæti hún gefið þeim
?. 22. desember datt Dídí nokkuð snjalt í hug , hún ætlaði að biðja
jólasveinanna að hjálpa sér . Hún skrifaði bréf til Gáttaþefs í flýti
og setti það út í gluggann við hliðina á skónum sínum . Næsta morgun
leit Dídí út í glugga en fann ekkert annað en miða og 2 falleg frímerki
. Á miðanum stóð : Kæra Dídí farðu snemma að sofa í kvöld , mjög snemma
. Dídí var hálffúl,en hún fór samt snemma að sofa um kvöldið . Um miðja
nótt vaknaði hún við að einhver klappaði henni laust á kollinn . Þegar
Dídí settist upp sá hún að þetta var Ketkrókur jólasveinn , hann sagði :
Komdu Dídí upp í sleðann minn . Þá sagði Dídí : Má ég það ? Ketkrókur:
Auðvitað .
Þau flugu nú á sleðanum hans Ketkróks um loftin blá . Loks spurði Dídí : Ertu með einhverja gjöf ? Ketkrókur: Já já . Hann rétti Dídí stóran pakka , og sagði : Gerðu svo vel Dídí mín,hérna skrifaðu nú á kortið . Svo flaug hann með hana heim . Á aðfangadagskvöld opnuðu mamma og pabbi pakkann frá Dídí . Í pakkanum til mömmu og pabba var myndaalbúm fullt af myndum af Dídí og fjölskyldu hennar. Mamma og pabbi voru svo ánægð með gjöfina að þau leyfðu Dídí að liggja með sér upp í rúmi og skoða myndaalbúmið alveg fram á nótt .
Köttur út í mýri setti upp á
sig stýri úti er jólaævintýri !
Berglind
Erna Tryggvadóttir 10 ára Rvík
|
|
Jólagóðverk í anda jólanna Það var orðið áliðið á Þorláksmessu og Lovísa lá uppí rúmi mjög hugsi.
Hún var að fara yfir það sem hún
ætlaði að vera búin að gera fyrir jólin, allar jólagjafir tilbúnar, allt
hreint og vel skreytt, kökurnar tilbúnar en samt var það eitthvað sem
vantaði. Hún var búin að liggja lengi og hugsa um það þegar hún rak augun í
Nýja testamentið. Lovísa
hafði gleymt sér svo i öllum jólaundirbúningi að hún hafði gleymt því
mikilvægasta.. Jesú! Hún sofnaði ákveðin í því að gera eitthvað til þess að
geta notið jólanna betur. Lovísa vaknaði snemma á aðfangadeginum, löngu á
undan öllum öðrum og tók Biblíuna úr stofuskápnum og settist í sófann og
fletti upp á jólaguðspjalllinu og las það nokkrum sinnum. Mamma hennar kom
inn í stofuna og hitaði kakó og settist hjá Lovísu .Mmma varð hissa á að sjá
hana vera að lesa Bibúna en þegar Lovísa skýrði frá því að henni finndist hún
vera eitthvað svo tómleg og döpur og að hún héldi að það væri útaf því að hún
hafði bara verið að hugsa um pakka og mat en ekkert um þá sem eiga bágt.
Mamma Lovísu kunni ráð við því hún fann til gamalt dót sem Lovísa var löngu
hætt að nota en var samt nothæft. " Við skulum pakka þessu inn og senda í
Hjálparstofnun kirkjunnar en hún dreifir síðan pökkum til fátækra fjölskyldna
sem hafa ekki efni á jólagjöfum og skrauti. Seinna um daginn gerðu þær þetta
og á Aðfangadagskvöldi leið Lovísu vel og henni fannst hún hafa gert góðverk
í anda jólanna!
Jóna Margrét 13 ára Kópavogi.
|
Sögur sem bárust fyrir jólin 2002
|
Jólakötturinn á jólaballi. Einu sinni var jólaköttur. Hann átti heima í fjöllunum á Norðurpólnum. Hjá honum bjuggu Grýla, Leppalúði og jólasveinarnir. Jólakötturinn átti vinkonu sem hét Mjása. Hann átti líka annan vin sem hét Bangsi. Grýla var vond við jólaköttinn og jólasveinana, hún var líka vond við Leppalúða. Einn dag fór jólakötturinn niður í bæ til krakkanna. Þau fóru að leika við jólköttinn og fóru með honum á jólaball. Þessi jólaköttur var duglegur að hjálpa jólasveinunum að bera poka fulla af nammi. Með pokann á bakinu fór hann að dansa í kringum jólatréð með krökkunum, og syngja Göngum við í kringum einiberjarunn. Það komu líka jólasveinar á jólaballið. Þegar kötturinn var að dansa og hoppa þá hossaði pokinn og nammið datt úr pokanum og Grýla kom að sækja óþekku börnin. Grýla tók óþekku börnin og át þau með tröllunum í fjöllunum, hún bauð upp á krakkasúpu. Góðu börnin sem urðu eftir fengu nammi úr pokanum hjá jólakettinum. Jólaköttur út í mýri setti upp á sig stýri, úti er jólaævintýri. Krakkarnir úr 2.I í Álftanesskóla. |
|
Jólasveinn |
|
Lítla jólamúsin Einu sinni var lítil mús sem hét Gunna. Hún átti hjá mömmu sinni í holu. Gunnu fannst roslaega gott að borða appelsínur. Svo fór hún út að leika sér með litla úlfinum honum Palla sem var vinur hennar. Þau léku sér í grasinu og hlupu út um allt. Þeim fannst gaman að renna sér rennibrautinni. Síðan fóru þau að synda í sundlauginni. Þau voru orðin rosalega þreytt þegar þau hættu að synda. Þá fóru það að sofa og biðu eftir því að jólasveinni kæmi og gæfi þeim eitthvað gott í skóinn sinn. Amanda Lind Davíðsdóttir (2. ára) Eggertsgötu 101 Reykjavík |
|
Jólasaga Þegar Trölli stal jólunum. Einu sinni í litlum bæ sem hét Fjallabær, voru allir á þönum. Jólin voru að koma og allir voru ánægðir, allir nema Trölli. Hann hataði jólin, sérstaklega kjólana. Hann ákvað því að fara að stela jólakjólunum. Um nóttina þegar íbúar Fjallabæjar sváfu fór Trölli niður og stal öllum kjólunum. Á aðfangadag vöknuððu íbúar Fjallabæjar við kirkjuklukkurnar, drengirnir fóru í sparifötin en stúlkurnar fundu ekki kjólana sína. Um kvöldið var Trölli ánægður með sig. En þá hringdu klukkurnar og Trölli fór út. En af torginu heyrðist glaumur og gleði og Trölli sagði við sjálfan sig: "Þau koma nú samt jólin." Hrólfur Vilhjálmsson 9 ára 4-Á Engjaskóla |
|
Jólasaga Þegar loddarinn drap í jólunum Eitt sinn þegar friður ríkti í Torfubæ, kom þangað loddari sem þóttist vera betlari. Hann plataði þau til að gefa allt sitt dýrmæta fé. Þegar hann var farinn áttu þau ekkert eftir nema sín verstu föt. Síðan þegar þau áttu engan mat eftir þurftu þau að fara að betla. En þau gátu ekki betlað því loddarinn hafði farið í flest húsin. En ríka fólkið átti eitthvað miklu meira en þau. Þannig að fólkið átti mat og húsaskjól. Sæunn Heiða Marteinsdóttir 9 ára 4-Á Engjaskóla |
|
Jólasaga Jólasveinn Einu sinni var jólasveinn, hann hét Stúfur. Hann hét Stúfur af því að hann var svo lítill. Einn daginn þá átti hann að gefa í skóinn. Hann var að fara og settist á sleðann. Þá meiddi hann sig í fætinum. "En ég verð að komast annars fær enginn krakki í skóinn. Þarna er hús, best að ég stoppi hér." Hér er miði. "Elsku besti Stúfur, viltu gefa mér stríðskarl. Kveðja, Pétur." "Best að ég gefi Pétri stríðskarl." Svo fór hann að gefa öllum krökkunum í bænum. Þórey Fjóla Kolbeinsdóttir 9 ára 4-Á Engjaskóla |
|
Jólaljóð Jólasveinarnir 13 jólasveinar einn og einn arka af stað með fulla poka og láta smá gotterí í skóinn svo gleðjist börnin smá og fara svo aftur upp í fjöll að fylgjast með góðu börnunum. Símon Haukur Guðmundsson 9 ára -Á Engjaskóla |
|
Ég hlakka til jóla. Einu sinni var stelpa sem átti pabba. Mamma hennar var dáin. Hún dó í bílslysi. Stelpan hét Sigga Lóa .Hana hlakkaði til jólana. Þau voru að fara og kaupa jóla mat. En þá heyrði Sigga Lóa ááá árans fóturinn. Pabbi hennar var blár og marinn á fætinum. Nú getum við ekki farið út í búð. En við getum búið til piparkökur þegar ég er búinn að skúra gólfið. Ég skal gera það þú getur það ekki þú ert of ung. Jú víst sagði Sigga Lóa og helti öllu vatninu á gólfið og sagði svo ég er búin. Nei nú verður þú að þurka gólfið. Það getur þú gert sagði Sigga Lóa. Nei ekki með fótinn svona. Jæja þá. Svo bökuðu þau. Stuttu eftir það kom Skúli og spurði hvort þau ættu nóg að mat já nei nei nei við eigum ekkert, Jú við eigum gulrætur. Það nægir ekki í jólamat. Stuttu eftir það kom Anna og sagði ég frétti að þú hafðir slasast á fæti og þið væru matarlaus þess vegna kom ég með mat. Svo komu allir þeir sem þau þekktu og sögðu það sama svo var haldin stór veisla og pabbi henna jafnaði sig. Endir Vaka Arnþórsdóttir 9 ára Dalvík |
|
Jólaatið. Bóndi einn átti 50 kindur þessi jól. Stekkjastaur kom fyrstur jólasveinana til byggða og fór til bóndanns og tók 10 kindur og fór með þær heim til sín . Stúfur kom annar jólasveinana til byggða og fór líka til bóndans en kindurnar voru svo hræddar við hann svo hann tók 1 kind og fór með hana heim til sín. Giljagaur kom þriðji jólasveinana byggðar og fór líka til bóndans og tók 9 kindur og fór með þær heim til sín . Þrem dögum síðar þaegar Stekkjarstaur kom til byggða komu allir jólasveinarnir og voru að skemmta öðrum en á undan þeim komu 20 kindur. Bóndinn fór og talaði við jólaseinana og sagði "Ég á þessar kindur og hann fékk þær aftur . ENDIR. Bergþór Arnþórsson Dalvík |
|
ENGLAJÓL Hæ, hæ.Ég heiti Von og ég er engill. Ég bý uppi í himnaríki með fjölskyldu minni og svo búa þar margar aðrar englafjölskyldur. Mamma mín heitir Birta, pabbi minn Kærleikur og stóra systir mín Trú. Húsið okkar heitir Ljósaland. Það eru bráðum að koma jól og allir eru að hjálpast að við undirbúninginn. Ég hengi upp jólamyndir í herbergið mitt. Svo verður líka margt annað fallegt skraut hjá mér t.d. englakerti, jólaborðar, greni, englahár og fleira. Mamma ætlar að hafa ljósasteik í matinn á jólunum en í eftirmat á að verða skýabúðingur sem er uppáhaldið mitt. Ég hlakka mikið til jólana eins og öll englabörn gera. Mig finnst mjög gaman að baka smákökur. Uppáhalds smákökurnar mínar heita Englastangir. Við vorum að baka þær í gær. Svo þarf að gera margt fleira en að baka og skreyta fyrir jólin. Við þurfum t.d. að passa að öll dýrin okkar hafi það gott. Svo þarf að kaupa jólagjafir og þrífa. Jólin koma eftir nákvæmlega 13 daga. Þá er best að vera þæg og góð því nú fara jólaenglarnir að gefa í skóinn. (12 dögum seinna) Jæja nú er komin 23 desember og jólin á morgun. Úff, hvað þetta líður nú hratt. Jólin bara næstum búin! Klukkan er orðin 8 og ég á að fara að sofa. Jæja loksins er 24 desember komin. Nú er bara að bíða þar til klukkan slær 6. Bank,bank. Jess, jólaenglarnir eru komnir með jólapóstinn. Úúú, 10 kort til mín. Jæja best að fara að horfa á barnaefnið á meðan ég bíð eftir jólunum. Oo..... hvenær koma þessi jól? Klukkan er bara 4. Huuu. Tikk, takk. Jibbí klukkan er orðin 6! Gleðileg jól öll sömul. Nú förum við að borða. Umm hvað þetta er góður matur. Svo er að opna jólagjafirnar. Váá, takk,takk. Nú er búið að því og ég ætla að segja ykkur hvað ég fékk. Frá ömmu fékk ég styttu af ballettengli, frá afa kerti og spil, frá pabba engladúkku, frá mömmu nýjann englakirtil, frá frænda geislabaug, frá frænku bók og svo fékk ég ýmislegt fleira. En hvað þetta voru skemmtileg jól. ENDIR!!! Ólöf Sunna Gautadóttir 9 ára Dalvík, |
|
Jólaljós Á dimmu háalofti í húsi í Mosfellsbæ var lítið jólaljós í kassa, sem var á bak við hina kassana og allt sem átti heima á háloftinu. Í mörg ár hafði ljósið legið í myrkri og í mörg ár hafði ekki verið kveikt á því. Þetta var gamalt jólaljós, sem enginn vissi lengur að var til. En gamla jólaljósið vissi sjálft að það var til, og það gat hugsað, látið sig dreyma og rifjað upp gamla tíma. Það mundi hvernig það var fyrir mörgum, mörgum árum þegar gömul hjón áttu það. Þetta var eina jólaljósið sem þau áttu, og það hafi logað á hverjum einustu jólum. Hjónin höfðu alltaf orðið svo ánægð og glöð þegar kveikt hafði verið á ljósinu og sérstaklega börnin sem höfðu gengið fram hjá húsinu þeirra. Þau höfðu verið svo hamingjusöm og gamla jólaljósið hafði aldrei gleymt hvernig augu þeirra ljómuðu. Eftir að gömlu hjónin dóu hafði gamla jólaljósið lent uppi á þessu dimma háalofti og aldrei fengið að loga á jólunum síðan. Ljósið hafði legið í sama kassanum ár eftir ár og beðið. Beðið eftir því að einhver úr fjölskyldunni niðri myndi kannski ná í það og hengja það upp í stofugluggann. Það var stærsti draumur og hinsta ósk ljóssins að fá að loga um jólin. Ljósið varð spennt við tilhugsunina. Hvernig væru jólin eftir öll þessi löngu, dimmu ár? Það gat eiginlega ekki ímyndað sér það. Trúlega var allt breytt, allt öðruvísi en í gamla daga. Jólaljósin væru áreiðanlega miklu fallegri núna og fólkið væri kannski allt öðruvísi. Hvernig væru húsin og jólaskrautið og krakkarnir? Skyldu þeir verða eins glaðir og hamingjusamir og krakkarnir í gamla daga, þegar jólin kæmu? Mundu augun þeirra ljóma á sama hátt og láta þannig í ljós gleði og hamingju? Gamla jólaljósið fann á sér að kominn var desembermánuður. Það heyrði allt sem fram fór niðri, þar sem fólkið bjó. Krakkarnir voru greinilega spenntir og það var örugglega byrjað að tendra öll jólaljósin. Dagarnir liðu og jólin nálguðust. Og svo kom dagur, þegar allir voru sérstaklega hamingjusamir. Þessi dagur hlaut að vera aðfangadagur. Allt var örugglega bjart og hlýtt í húsinu nema á háaloftinu þar sem ljósið lá í kassanum sínum og horfði til himins. Eitt pínulítið gat var á þakinu, sem ljósið sá út um. Það sá stjörnurnar uppi í himingeimnum og snjókornin, sem féllu hvert á eftir öðru. Hugsunin um jólin varð sífellt sterkari. Bara ef einhver myndi koma og ná í það. Bara að það fengi að loga í eitt skipti enn og sjá framan í börnin, sjá hvort augun í þeim ljómuðu, þegar kveikt væri á því? En hvað var nú þetta? Allt í einu heyrði jólaljósið að hlerinn upp á loftið var opnaður. Einhver brölti upp stigann og kveikti ljós. Gamla jólaljósið hélt niðri í sér andanum. Það heyrði rödd stelpunnar. Hvað skyldi hún vera að gera hér? Hver veit nema að hún taki mig, hugsaði jólaljósið? Stelpan fór að róta til á loftinu. Henni fannst kannski eitthvað vanta niðri í stofu? Það gat varla verið ljós, eða hvað? Jólaljósið varð mjög forvitið. Stelpan var að leita að einhverju. Og viti menn. Þegar hún var búin að leita lengi tók hún upp kassann með jólaljósinu. Hún tók ljósið upp ...... það hélt niðri í sér andanum. Taktu mig með þér, taktu mig með þér niður, hugsaði ljósið. Og óskin rættist. Stelpan fór með ljósið niður og sýndi mömmu sinni og pabba. Pabbi hennar varð ekki hrifinn. Sagði að þetta væri bara gamalt drasl sem amma og afi hefðu átt og ætti að henda. En stelpuna og krakkana á heimilinu langaði ekki til henda ljósinu. Þeim fannst það svo fallegt, þótt það væri gamalt og öðruvísi en hin ljósin. Börnin fengu mömmu sína til þess að hengja upp gamla jólaljósið í stofugluggann beint fyrir ofan jólatréð. Um kvöldið þegar öll fjölskyldan var búin að fara í bað og í sparifötin kveiktu þau loks á ljósinu. Og þá fyrst lýsti ljósið upp allt í kringum sig og sá allt það, sem það hafði látið sig dreyma um. Í bjarma þess sá það fólkið, sem var í öðruvísi fötum, bjó í öðruvísi húsi og allt var svo breytt frá því sem það var í gamla daga. Eða hvað? Voru þá jólin allt öðruvísi en þegar jólaljósið var í glugga gamla fólksins? Í birtu sinni leit það í augu barnanna og sá þá það sem það leitaði að. Ljóminn í augum þeirra var sá sami og áður fyrr fyrir mörgum árum. Úr þeim skein sama gleði og hamingja, sem jólaljósið gamla þekkti. Þrátt fyrir allar breytingar voru jól nútímans greinilega þau sömu og áður fyrr. Augu barnanna sögðu sögu ljóssins eins og sú saga hafði alltaf verið og yrði áreiðanlega alltaf. Sigríður Þóra Birgisdóttir, 11 ára, Arnartanga Mosfellsbæ |
|
Hvað eru jólin?
Sara Kristjánsdóttir |
|
JÓLASVEINAR ERU EKKI TIL.......EÐA HVAÐ? Elísabet er stelpa sem á heima á Dalvík. |
| Ari var að stríða jóla sveininum svo kom jolli út og þeir fóru í snjókast svo kom jólafrúin og Ari fór að skelli hlæja og jólafrúín kastaði snjókúlu í andlitið á Ara þá fékk Ari hláturs kast.Þá birjaði jólasveinakonanlíka í snjókastinu. KÆR HVEÐJA : ARNA DRÖFN LAUFENGI 6 Rvík |
|
Mjási.
Einu sinni var köttur sem hét Mjási.Hann var úti og vissi ekkert hvar hann var. Hann ákvað að leita að heimilinu sínu. Þegar hann var búinn að ganga svolítið lengi kom hann að helli. Mjási gekk inn í hellinn og sá mann í skrýtnum fötum. Maðurinn í skrýtnu fötunum sagðist vera jólasveinn og ætlaði að fara með Mjása heim. Þá varð Mjási glaður og þeir gengu saman niður í bæinn. Valgerður Sigfinnsdóttir Barmahlíð Reykjavík |
|
JÓLASVEINARNIR. Einu sinni voru jólasveinar sem hétu Stekkjastaur,Giljagaur,Stúfur,Þvörusleikir,Pottaskefill,Askasleikjir, Gluggagægir,Skyrgámur,Bjúgnakrækir,Gáttaþefur,Ketkrókur, Kertasníkir,Hurðarskellir og mamma þeirra og pabbi sem hétu Grýla og Leppalúði.Einu sinni var Þvörusleikir að fara að setja í skóinn, þegar hann kom að einu húsinu, rann hann á svelli og fótbrotnaði. Stekkjastaur og Stúfur komu að sækja hann þar sem hann lá, þeir fóru með hann heim til þess að hlúa að fótbrotinu. Grýla var ekki mjög ánægð með þetta og fór sjálf að setja í skóinn.Hún lét alla pakkana í vitlausa skó og krakkarnir voru ekki ánægðir með þetta og fóru í fýlu.Þegar að Þvörusleikir var orðinn góður af fótbrotinu, fór hann sjálfur að setja í skóinn á nyjan leik, en sá þá hvað mamma hans hafði gert.Hann leiðrétti vitleysuna og fór heim.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gleðileg jól Kveðja frá Bryndísi 9 ára og Bjarka 7 ára. |
|
Júlía og aðfangadagskvöldið Það var loksins komin 24, desember. Júlía sat í sófanum og horfði á Jesú mynd í sjónvarpinu. Júlía velti fyrir sér hvað Jesú gat gert mörg mikil góðverk á einum degi. Hún gat ekki hugsað meira því mamma hennar var að kalla á hana og bræður hennar í mat. En hvar var pabbi ? Hó hó hó krakkar mínir komiði sæl ég er jólapabbin. Júlía og bræður hennar hlógu og meira segja mamma hennar líka. Hvað er nú þetta og hvar fékkstu þennan búning spurði mamma ?. Ja það er nú saga að segja frá því sagði pabbi og glotti, ég fékk hann reyndar að láni frá Stekkjastaur. nú en er Stekkjastaur þá allsber á meðan hahahaha ? Jæja en komdu nú að borða áður en maturin verður of kaldur sagði mamma ákveðin. Þegar maturinn var búinn var farið að opna pakkana Júlía var svo spennt. Mamma hvar er Deinsi? spurði Júlía. Deinsi var kötturinn hennar Júlíu. Hann á að vera með sagði mamma,,já sagði Júlía ekki má gleyma honum. Mjá mjáá. DEINSI kallaði Júlía um leið og Deinsi hoppaði upp í fangið á Júlíu.hahahahaa ekki þú kítlar. Guðmundur og Guðlaugur bræður hennar Júlíu voru orðnir dálítið óþolinmóðir þeir vildu fá að opna pakkana þó að þeir væru 15 og 17 ára. Pabbi las á pakkana. Þegar var búið að opna pakkana nutu allir hlutanna sem þeir fengu úr pökkunum. Pabbi og mamma Júlíu fengu bækur og föt. Guðlaugur og Guðmundur fengu sólgleraugu, DRESSMAN föt og fullt af rakspýrum. Júlía fékk spólur,( Fríða og dýrið Barbie og Harry Potter) hún fékk Betty Spagettý og leir. og Bangsa og svo miklu meira. Deinsi fékk upptrekkta mús og Pussy kattarmat. Alltaf er aðfangadagskvöld svo yndislegt hugsaði Júlía. Lilja Hrönn Sigurðardóttir 11 ára. |
|
Einu sinni var Grýla að dulbúa sig sem jólasvein.
Hún ætlaði að vera Kertasníkir. Í staðinn fyrir að gefa börnum
gjafir þá ætlaði hún að laumast inn í húsin og klófesta
börnin. Í pokanum var matur, svo þegar hún var búin að sækja
börnin gátu þau borðað svo þau yrðu svolítið feitari, svo
Gríla gæti étið þau með góðri lyst. Til þess að útbúa
búninginn náði hún í rauðar gardínur og klippti út peysu, húfu
og buxur. Fyrir bómull notaði hún dún úr koddanum hans Leppalúða.
Þegar hún var búin að klæða sig leit hún út eins og vondur og
grimmur jólasveinn. Hún gekk að fyrsta húsinu og fór alla leið inn
í barnaherbergið. Þar sváfu 3 börn sem hún stakk í pokann sinn.
Hún náði fleiri börnum í pokann. Grýla varð glaðari og glaðari
og sönglaði að hún fengi barnasteik í kvöldmatinn. Óli vaknar og
heyrir í söngl Grýlu. Hann nær að stinga skærum í vasann áður
en Grýla nær honum. Grýla verður þreytt á að bera öll börnin.
Hún leggur sig á tjaldstæðinu. Nú tekur Óli til sinna ráða. Hann
tekur upp skærin og klippir gat á pokann. Öll börnin voru sofandi.
Ó ó stundi Óli, hvað á ég nú að gera , sagði hann. Nú veit
ég. Hann hófst handa og batt Grýlu við tré. Svo hljóp hann að
kirkjunni og hringdi bjöllunum og kallaði að jólin væru komin. Við
það vöknuðu börnin og hlupu strax heim til sín.
Endir. Guðbjört Lóa Þorgrímsdóttir 9 ára (skrifað í des 2001) Erpsstaðir Búðardalur |
Sögur sem bárust fyrir jólin 2001
|
|
Einu sinni var lítil stúlka sem hét
Arna. Arna var alein í heiminum.Hún átti |
|
Besta jólagjöfin Einu sinni var strákur sem hét Doddi hann bjó einn með mömmu sinni. Hann hlakkaði ekki til jólanna út af því að hann vissi að hann mundi ekki fá það sem hann vildi í jólagjöf. Hann langaði svo mikið í Harry Potter höll en mamma hans sagði við hann að hún ætti lítinn pening og gæti ekki kaupið höllina. Mamma hans var alltaf að vinna svo mikið og svo lengi að Doddi þurfti alltaf að vera í pössun. Hann vissi að mamma hans ætti að vera að vinna á jólonum líka og að hann ætti að vera pössun hjá vinkonu mömmu sinnar. Doddi vildi ekki vera í pössun á jólonum og bað Guð á hverju kvöldi að láta mömmu hans ekki vera að vinna á jólonum. Daginn fyrir jólin sagði mamma hans að hún mundi vera að vinna um kvöldið svo að Helga sem var vinkona mömmu hans ætlaði að hjálpa Dodda að skreita jólatreð. Doddi vildi ekki skreita jólatreð með Helgu útaf því að hann vildi skreyta jólatréið með mömmu sinni. Helga kom um kvöldið og vildi láta Dodda hjálpa sér en Doddi fór bara inn í herbergi og fór að gráta. Hann lokaði augunum og óskaði til guðs að mamma mundi koma heim. En hún kom ekki heim og Doddi sofnaði grátandi.. Daginn eftir vaknaði Doddi og fór inn í eldhús og þar var Helga að búa til morgunmat. Góðan daginn sagði Helga en Doddi var leiður útaf því að það var ekki mamma hans sem sagði góðan daginn. Þegar hann var búinn að borða morgunmatinn fór hann til Gísla sem var vinur hans en mamma Gísla sagði að hann mætti ekki koma að leika útaf því að það væri aðfangadagur og sagði Dodda að fara heim til sín. Doddi vildi ekki fara heim til Helgu. Hann fór bara á skólalóðina og beið þar þangað til að hann sá að það var að koma dimma. Hann labbaði leiður aftur heim til sín og opnaði útdyrahurðina. Hann klæddi sig úr úlpunni og stígvélunum en þá kom Helga inn í gang og sagði mikið er ég fegin að sjá þig ég hélt að þú værir tíndur ég er búin að hringja út um allt að leita að þér. Doddi sagði ekki neitt. Helga klæddi sig í úlpuna og sagði gleðileg jól Doddi minn bæ bæ. Doddi stóð einn í ganginum og hugsaði á ég að vera einn heima á aðfangadagskvöld. Hann settist niður á stígvélin sín og fór að gráta en þá allt í einu var tekið utan um hann. Doddi leit upp og sá að þetta var mamma hans. Hann var svo hissa að hann fór að gráta ennþá meira. Svona svona sagði mamma hans komdu elskan mín svo lifti hún honum upp og fór með hann inn í stofu. Doddi var svo hissa útaf því að það var búið að skreyta alla stofuna það var lítið jólatré með ljósum útum allt og undir jólatrénu voru pakkar. Mamma fór með hann inn í eldhús og þar var jólamatur á borðinu og jólaöl. Doddi trúði þessu ekki. Mamma ætlar þú að vera heima í kvöld þarftu ekki að vinna. Nei Doddi minn ég verð heima hjá þér öll jólin og ég er búin að breyta vöktunum mínum nú þarf ég bara að vinna á morgnana og bara tvisvar sinnum á kvöldin og aldrei á jólunum. Doddi var svo glaður að hann kyssti mömmu sína miljón sinnum á kinnina. Dodda var alveg sama þótt hann myndi ekki fá neinar jólagjafir því hann vildi bara fá mömmu sína í jólagjöf....ENDIR Elvar Geir Geirsson 8 ára og Halldór Páll Geirsson 7.ára Vestmannaeyjum |
|
Einu sinni var Grýla og Leppalúði, áttu
jólasveina og þeir settu í skóinn hjá börnunum börnin voru voða
stillt þá fengu flott dót í skóinn . Krakkarnir sem búðu til
skóna skreittu hann voða fallega. hurðaskellir skellti svo fast
hurðinni að barnið hrökk rosalega við og vaknaði þá var hann
búinn að setja í skóinn og var hvergi sjáanlegur Endir
Lovísa Hrund Svavarsdóttir Akranesi |
|
Halló hallo Ég heiti Darri og er 8 að verða 9 ára,ég bý á Kóngsbakka (rétt hjá Snæfellsjökli) Jæja.............. Einn aðfangadagsmorgun hlakkaði ég til að líta í skóinn minn eins og allir krakkar gera,Þegar ég leit í skóinn var mjög falleg stytta með glimmeri á .Ég hljóp fram og sýndi mömmu og pabba. Þau höfðu aldrei áður séð svona fallega styttu. Næsta dag (jóladag) Þá sá ég að ég hafði gleymt skónum mínum í glugganum.Ég gekk að glugganum til að taka hann niður en rosalega brá mér, það var agnarsmátt súkkulaðistykki í skónum. Ég hljóp fram og sýndi mömmu (pabbi var farinn í vinnuna) litla súkkulaðistykkið.Þegar ég fór aftur upp sá ég eithvað skjótast bak við rúmið mitt, Ég tók skóinn niður ú gluggakistunni og var á leiðinni út í snjóinn en "gettu hvað ég sá" Alveg rétt ég sá líttinn Jólasvein .Rosaleg var ég hræddur. Honum brá svo mikið þegar ég leit til hans að hann byrjaði að gráta. Ég spurði hver hann væri og hvaðan hann kæmi. Hann sagði með grátstafinn í kverkunum að hann héti Flekkjamaur og væri 14 jólasveininn en öll börn hafi verið búin að taka skóinn út úr glugganum þegar hann kæmi hver einustu Jól. Ég talaði aðeins við hann og sagði svo:ég get auðveldlega sagt öllum í skólanum frá þessu og svo gengur það á milli allra á Íslandi.... Núna kemur Flekkjamaur öll jól og gefur í skóinn og kemur í kaffi til mín á þrettándann. Endir. P.S Flekkjamaur skilar kveðju. Skrifað af :Kristjönu Margréti Guðmundsdóttur. (England.) |
|
Hurðaskellir var komin til Keflavíkur og hann sá fullt af góðum hurðum til
að skella. Þá sá hann litla krakka sem hétu Bjarni og Lára þau voru mjög góð
og stillt. Þau spurðu Hurðaskelli hvort þau fengju eitthvað í skóinn sinn.
Ég veit ekki? Eruð þið búin að vera stillt. Börnin sögðu já. Þá fáið þið
eitthvað í skóinn ykkar. Börnin brostu og óskuðu Hurðaskelli gleðilegra
jóla. Sigurbergur Elisson. Keflavík. |
|
Einu sinni var jólasveinn sem hét
skyrgámur. Hann var að bera pakka í húsin. Hann var dálítið
vitlaus af því að hann bar alla pakkana í vitlaust hús. Þegar hann
fattaði að hann gerði allt vitlaust þurfti hann að fá alla
jólasveinana til að hjálpa sér að laga allt. Endir.
Bryndís Lilja Friðriksdóttir Dalvík 7 ára |
|
Júlía og Stekkjarstaur.
Einu Sinni var lítil stelpa sem hét Júlía hún var rosalega góð stelpa og trúði á alla jólasvenanana sem voru 13 en hún var svolítið lítil miðan við stærð hún var 6 ára og var eins og 4 ára barn en hún vara bara 6 ára og sumir kölluðu hana SMÁBARN eða LJÓTA SKRIÐDÝR þetta fanst henni leiðinlegt og ákvaddi að þegar fyrsti jólasveinnin kæmi til byggða hann Stekkjastaur þá skrifaði hún honum bréf og á því stóð kæri stekkjastaur viltu gefa mér fullt fullt af nammi í skóginn.Þetta vitiði ekki afhverju hún skrifaði þetta nei nei næsta morgun þá fór hún með allt nammið í skólan og gaf öllum bekknum sínum nammi auðvitað fékk hún eithvað allir voru svo glaðir með nammið eftir þetta stríddi henni eingin og allir lærðu margur er knár þótt hann sé smár. Endir. Höf: Lilja Hrönn Sigurðardóttir 10 ára. |
|
Gluggagægir Einu sinni var einn jólasveinn og hann hét Gluggagægir.Hann var oftast að kíkja inn um glugga og þá sáu fullt af fólki hann og þau hringdu alltaf á lögguna en samt tók löggan alltaf fólkið sem var að hringja í lögguna út af því að löggan trúði ekki á jólasveina. En svo sá löggan jólasveininn á sleða að fara heim til sín og sá líka jólaköttinn og þá vissi hann að jólasveinarnir væru til og þurfti að leysa alla aftur út úr fangelsinu. EndirElvar Geir Geirsson ,8.ára, Vestmannaeyjum |
|
Stúfur. |
Sögur sem bárust um jólin 2000
|
Við heitum Ástdís og Anika og eigum heima í Noregi. Við ætlum að búa til sögu sem að er um íslensku jólasveinana og ferð þeirra til Noregs. Jólasveinarnir koma á rauðum sleða með gulli á. Jólasleðinn er sérstakur hreindýrasleði og flýgur upp í himninum. Jólasveinarnir fara fyrst á sleðanum og taka með pakka, svo koma þeir hingað til Noregs og setja pakkana í skóinn. Svo þegar við vöknum, þá er eitthvað merkilegt og spennandi í skónum. Við setjum líka mandarínur og mjólk í gluggann út af því að þá gefa þeir okkur miklu meira og svo eru þeir líka svangir eftir langt ferðalag. Við viljum líka vera svo góðar við jólasveinana. Þegar jólasveinarnir eru búnir að borða og láta í skóinn fara þeir heim aftur. Þeir þurfa að flýta sér heim til Íslands til að gefa hinum börnunum í skóinn. Hér í Noregi er bara einn jólasveinn. Hann kemur klukkan sjö á aðfangadagskvöld með pakka og hann fær piparkökur í staðinn. Hann býr í Rodsethornet sem er fjall hérna. Jólasveinninn þarf ekki að klifra heim til sín af því að hann er á fljúgandi sleða. Jólakveðjur frá Noregi, Ástdís og Anika sjö ára. |
|
Svona eru jólin. |
|
Leikfönginn lifna við á jólunum |
| Einu sinnu
voru tveir bræður sem höfðu hlakkað mikið til jólanna og nú var
komin Þorláksmessa og mamma þeirra og pabbi voru á síðasta
snúning og voru ekki búin að kaupa jólatré og áttu eftir að setja
upp jólaskrautið. Strákarnir voru mjög fúlir útí foreldra sína
því þau áttu eftir að skreyta og gera svo margt fyrir jólin. Þeir
fóru bara út að leika sér og fóru langt í burtu og voru búnir að
vera lengi í burtu og þá kom brjálað veður og þeir rötuðu ekki
heim og voru mjög hræddir, mamma og pabbi þeirra voru líka hrædd,
þau hringdu í hjálparsveitina og báðu þá um að leita af
strákunum. Þeir voru ekki búnir að leita lengi þegar þeir fundu
þá. Þá urðu mamma og pabbi þeirra glöð. Þegar strákarnir komu
heim var búið að skreyta allt og líka jólatréð þá urðu þeir
svo glaðir. Svo fóru þeir snemma að sofa því þeir voru þreyttir
eftir daginn. Þeir vöknuðu snemma næsta morgun sælir og ánægðir
.
Atli Freyr Reimarsson 10 ára Þorlákshöfn |
|
Jólasveinninn Einu sinni var lítil stelpa sem var að bíða eftir jólunum og þegar hún var að sofna kom jólasveinninn og hún sá jólasveininn og jólasveinninn sá litlu stelpuna. Þegar stelpan fór í skólann var hún svo glöð að hún sagði að hún var glöð. Þau fóru að föndra og stelpan föndraði Jólasvein og stelpan fékk alltaf gjafir. Endir . Höfundur: Alexandra Björg Eyþórsdóttir, Búagrund 2 116 Reykjavík, 8 ára |
|
Stjörnurnar Einu sinni var stjarna sem var varla orðin ein sárs og hét Ester Friðrika.Hún átti fjögur syskini og elsti bróðir henar hét Pétur Snær og elsta syistir hennar hét Ásdís Birna. Hin systir hennar hét Hulda Jenný . Hinn bróðir hennar hét Egill Fannar og mamman hét Jóhanna Soffía og pabbinn hét Bjarni Jón. Þegar Hulda, Ásdís og Pétur fóru í skólann var sungið þrjú lög Bjart er yfir Betlehem og kveikjum einu kerti á. Þegar þau fóru í stofuna sína fóru þau að skreyta alla stofuna og þegar þau voru búin þá fóru þau að borða en ekki brauð heldur hangi kjöt. Og þegar þau voru komin heim þá sögðu þau Mömmu sinni frá. Endir Höfundur: Ásdís Birna Bjarnadóttir, Hjassi 116 Reykjavík, 8 ára |
|
Litli Jólasveinn Einu sinni var Jólasveinn. Hann Hét Stúfur. Hann var svo lítill að hann náði ekki upp á hreindýrin. Stúfur var einmanna út af því að engin vildi leika við hann. Einn dag ákvað Stúfur að strjúka. Hann bað Grýlu mömmu að gefa sér mat. Grýla gaf Stúfi brauðskorpu. Hún sagði að hann væri svo lítill að hann þurfti ekki meira. Stúfur náði í litla hreindýrið sitt og litla sleðann sinn og lagi af stað. En Stúfur komst ekki langt. Því á leiðini hitti Stúfur Leppalúða pabba og Leppalúði tók Stúf og fór með hann í hellinn þeirra. Þar læsti hann Stúf inn í skáp. Stúfur fór að gráta. Hann grét svo hátt að Gluggagægir heyrði í honum. Gluggagægir opnaði fyrir Stúfi og Gluggagægir vorkenndi svo Stúfi að hann varð besti vinur hans. Endir Gróa Rán Birgisdóttir, Bakki, Kjalarnesi, 116. Reykjavík, 10 ára |
|
Bangsinn Palli Einu sinni var lítil bangsi sem hét palli. Hann átti heima í dótabúðinni hjá hinum bangsonum.Einn dag kom lítil stelpa og sagði við mömmu sína að hún vildi fá bangsan. dagin eftir kom mamma stelpunar og keipti bangsan palla og pakkaði honum í giltan pappír svo fór hún með bangsan palla og faldi hann uppi í skáp. Þessa nótt komu þjófar og rændu bangsanum og fóru með hann heim til sín og svo vildu þeir ekki eiga hann og hentu honum í ruslið . Dagin eftir kom rusla bílinn og tók ruslatunnuna og setti ruslið upp í bílinn en litli bangsinn datt úr ruslatunnuni og á götuna. Nokkrum mínotum síðar kom lítil stelpa og tók hann og setti hann á tombólu . það var strákur sem fékk bangsan hann ætlaði að gefa systur sinni hann í jólagjöf systir hans var stelpann sem langaði í bangsann. Svo leið að jólum og stelpann fékk bangsann í jólagjöf. Hallgerður Ragnarsdóttir, Bjargartanga 8, 116 Reykjavík, 10 ára. |
|
ÁLFA JÓL Einu sinni var álfar í gömlu húsi .Ein álfurin hét Bibi Libi.Þessi jól átti hann að ná í jólatré. Hann fór út í garðinn að sækja jólatré. Hann gekk að stærsta grenitré sem hann hafði séð og sagaði eina grein af. Svo fór hann með greinina inn. Svo leið að 23 desember . Bibi Libi var búinn að skreita jólatréð fyrir alla álfana í húsinu. Allir voru svo hrifnir af jólatrénu að hann varð álfakóngur. Og allir voru glaðir um þessi JÓL Sigríður Elsa Sigurðardóttir, Búagrund 10a, 116 Reykjavík, 10 ára |
|
Jólasveinarnir Einu sinni voru jólasveinar. Þeir hétu Stekkjastaur,Giljagaur,Stúfur,Þvörusleikir, Pottasleikir, Askasleikir,Hurðaskellir,Skyrgámur,Bjúgnakrækir, Gluggagæir,Gáttaþefur,Ketkrókur,Kertasníkir. Mamma þeirra hét Grýla. Pabbi þeirra hét Leppalúði. Leppalúði kenndi jólasveinunum allt ljótt. Hann kenndi þeim að stríða. Grýla fór á hverju kvöldi og veiddi óþekka krakka. Jólasveinarnir þóttu Grýla og Leppalúði vera vond við börnin. Þeir stálust einn í einu til byggða og gáfu börnunum gjafir. Þeir byrjuðu alltaf 12 des. Alveg út að Jólum. Þeir settu dótið á gluggakistuna hjá börnunum. Síðan vönduðu börnin sig við að setja skó út í glugga. Jólasveinarnir settu dótið í skóin. Þannig urðu jólasveinarnir góðir. Endir. Viktoría Birgisdóttir ,Bakka Kjalarnesi, 116 Rvk. ,10 ára |
|
Litli Jólasveininn. Það var einu sinni lítill jólasveinn sem hét Trítill.Hann var mjög lítill,hann náði meira segja ekki upp á sleðann sinn.Trítill var oft skilin útundan honum leið ekki vel og það var að koma jól.Honum var aðallega strítt út af því að hann var svo lítill.Mamma hans sagði meira að segja að hann væri lítill.Honum sárnaði oft mikið þannig að hann fór að gráta.Trítla leið illa.Það var komið að Trítla að fara og gefa í skóinn,hann var búin að setja allt í sleðann .Trítill var búin að gefa mörgum í skóinn,honum fannst rosalega gaman að gefa í skóinn.Svo var hann komin heim.Trítla hlakkaði ekkert sérlega að koma heim,því þá hélt hann að honum yrði strítt.En svo var ekki,þá hafði Skyrgámur sagt við hina jólasveinana að Trítill ætti ekki að vera strítt.Trítla brá mjög mikið þegar hann kom heim.Allir í jólafjölskyldunni urðu nú bestu vinir.ENDIR Anna Bergljót, 10 ára., Jörfagrund 24, 116 Reykjavík. |
|
Jólin í Brazilíu Það var stelpa sem hét Clara Bella.Hún á heima í Brazilíu.Í Brazlíu eru jólin öðruvísi en á Íslandi. Jólin eru á sumrin. Það var aðfangadagur. Hún fór út í Amarsonskóg með pabba sínum að finna jólatré. Það snjóar aldrei í Brazilíu vegna þess að þar er svo heitt. Pabbi Clöru Bellu heitir Luis en mamma hennar María. Í Brazilíu er mikil fátækt. Síðan fara þau heim og borða Mango og kókóssafa. Þau skreyta tréð með jólaseríum. Amma þeirra hjálpar þeim. Á jólunum er jólaverslun. Pabbi Clöru Bellu er Kaupmaður. Þegar Clara verður stór þá ætlar hún að hjálpa krökkunum sem eiga ekki foreldra né ættingja. Þegar mamma Clöru var 16 ára dóu foreldrar hennar og hún varð að búa hjá frænda sínum og frænku. Clara er tólf ára.Það er komin kvöld matur. Í matinn er krydduð steik og smá vín. Síðan fer hún að sofa. Í Brazilíu eru gjafirnar opnaðar á jóladag. Clara vaknar klukkan 10. Amma og mamma eru í eldhúsinu að baka pönnukökur en pabbi situr við borðið og sötrar kaffi. Pönnukökurnar eru ljúffengar með berjasultu og rjóma.Síðan hentist hún að jólatrénu og þau opna gjafirnar. Pabbi fékk útvarp,gullúr og spariföt. Mamma fékk nýan kjól, rauðan blómavasa og kaffikönnu.Amma fékk hringi, bók og bíblíu. Clara fékk postúlíndúkku, spennandi bók,spil,hvítan kjól og geisladisk.Þetta var án efa bestu jól í heimi. ENDIR! Höfundar: Amanda da Silva Cortes, Esjugrund 31, 116 Reykjavík Ellen María Arngrímsdóttir, Esjugrund 29, 116 Reykjavík, 10 ára. |
| Einu sinni
var lítil stelpa sem hét María. Hún hlakkaði mikið til jólanna.
Þetta kvöld átti jólasveinninn að setja í skóinn. Næsta morgun
þegar María leit í skóinn sinn, var ekkert í honum! María fór að
gráta. Þá sagði mamma hennar: jólagjöfin frá jólasveininum hefur
víst hlaupið í burtu! Og þegar María kíkti undir sængina sína
var þar lítill kettlingur, á hann var bundinn miði sem á stóð
frá jólasveininum!!
Gleðileg jól, Elín Sól Gunnarsdóttir, 7 ára Reyðará, 781 Hornafirði. |
|
Betra er seint en aldrei. Það var aðfangadagsmorgun. Krakkarnir voru svo spennt að vita hvað þau fengu í skóinn. Þau hlupu út að glugganum til að gá. En það var ekkert í skónum! Sigga gáði líka í skóinn sinn en hún sá ekkert. Hvað hafði komið fyrir Kertasníki? Hún ætlaði að athuga málið. Hún fór og sótti nesti og lagði af stað. Hún labbaði lengi, lengi og loks sá hún helli. Hún leit inn og sá einhvern mann sem kveinkaði sér. ,,Hæ. Ég heiti Sigga, hefur þú nokkuð séð Kertasníki?" ,,Jú, ég er reyndar Kertasníkir, get ég hjálpað þér eitthvað?" ,,Já, þú getur sagt mér afhverju þú komst ekki til byggða í nótt!" ,,Jú, sko það er saga að segja frá því, og ég skal segja þér hana! Það var í gærkvöldi að ég var að labba uppi í fjöllum. Það var alveg kolsvarta myrkur og ég sá varla neitt út úr augum. Það var líka svo mikil snjókoma. Þó að klukkan væri bara átta þá var ég lagður af stað, ég þurfti að láta í skóinn hjá öllum krökkunum. En allt í einu datt ég og gat bara ekki staðið upp. Ég reyndi og reyndi en ég var fastur. Loksins gat ég staðið upp en mér var mjög illt í fætinum. Ég þurfti að flýta mér ef ég átti að ná að gefa litlu börnunum í skóinn. En hvað var þetta? Ég gat ekki labbað! Ég hafði snúið mig svona illilega að ég gat ekki stigið í fótinn. Ég hefði þurft að skríða til byggða. Neiiiii! Ég mundi ekki skríða til byggða, ég ætlaði að skríða heim." ,,En afhverju ferðu þá ekki núna? " ,,Það er orðið of seint!" ,,Nei nei, það er ekkert of seint!" ,,Nú jæja, ætli ég fari þá bara ekki! Villt þú þá bara ekki koma með?" ,,Jújú takk, komum þá. " Þau lögðu af stað á sleðanum hans Kertasníkis en Sigga varð að hjálpa honum því honum var svo illt í fætinum. Þau renndu sér eins hratt og þau gátu og náðu að láta gjafir í alla skóna fyrir klukkan sex. Þau kvöddust og Sigga fór heim. Mamma hennar og pabbi urðu mjög glöð að sjá hana. Þegar börnin fóru að klæða sig í sparifötin og taka skóinn úr glugganum þá sáu þau að eitthvað var í skónum. Nei sko, var það bara ekki gjöf frá Kertasníki. Þau urðu svo glöð. Það fór þá allt vel að lokum, betra er seint en aldrei. Höf: Auður Bergþórsdóttir 11 ára Hellu. |
| Það
var einu sinni stelpa sem Bára. Hún var að búa til snjókarl. Hún
var nýbúin að klára hann þegar tveir strákar komu að og byrjuðu
að skemma hann. Bára sá það og sagði
pabba sínum þetta. Pabbinn varð nú reiður og fór heim til þeirra
og sagði foreldrunum þetta og sagðist krefjast þess að þeir
löguðu snjókarl dóttur sinnar. Strákarnir löguðu karlinn og
báðust afsökunar. Síðan fengu þeir kartöflu í skóinn.
Birkir Þór Þorbjörnsson 10 ára 530 Hvammstangi |
|
Jól Þegar maður heyrir orðið jól fer maður að hugsa um það hvað eru jól, af hverju höldum við jól. Jólin eru hátíð ljóss og friðar. Og við minnumst fæðingu Jesú. Á jólunum gefum við þeim sem okkur þykir vænst um gjafir til að gleðja þau. Jesús er kominn til að veita okkur jólagleði og hann er kominn til að breyta skugga í ljós, friður og náð hans munu færa mikla gleði og friður hans er mesta og besta jólagjöfin sem hægt er að fá. Guð gefi þér gleðileg jól! Það er sameiginleg ósk okkar allra hvert til annars yfir hátíðarnar, en eftir allt tökum við innilegar í hönd hvors annars en alla aðra daga ársins. Berglind Rós Davíðsdóttir (15 ára) Lyngbrekku 1a 200 Kópavogur |
Sögur sem bárust um jólin 1999
| Einu sinni þegar Mikki mús var að undirbúa jólin þá kom jólasveinn og bað hann að hjálpa sér að bera út jólapakkana. Þá sagði Mikki: en borgin er svo stór við verðum 160 daga að þessu. En ég er á mjög hraðskreiðum sleða sagði jólasveinninn. Þá sagði Mikki NÚNÚ, ég hélt þú værir bara á hreindýrasleða. Þá sagði jólasveinninn nei ég er á sleða sem getur flogið. Þeir drifu sig af stað hátt upp í himininn. Þá varð Mikki svo lofthræddur að það leið yfir hann. Og þegar hann rankaði aftur við sér þá sat hann í stól heima hjá sér og hann hélt að sig hefði verið að dreyma en þá sá hann stóran jólapakka við hliðina á sér.Þá var hann ekki lengur viss. |
|
SNÚLI! Einu sinni var jólasveininn að undir búa jólin með hjálp álfanna sinna nema einn gat ekkert hjálpað hann var nefnilega of lítill, hann náði varla upp á vinnuborðið. Hann sat bara út í horni og horfði á hina láta hendur standa fram úr ermum.En svo fóru pakkar að hlaðast fyrir framan hann.Hann reyndi að kalla en enginn heyrði í honum allir voru uppteknir.Svo var farið að setja í pokann honum var hent ofan í hann.Svo fór Sveinki af stað með jólapokann og Snúla.Snúli fann gat á einum pakkanum hann skreið inní pakkann þag var stór mjúkur bangsi,hann varsvo mjúkur að hann sofnaði í fanginu á honum um leið og Snúli var farinn inn í draumalandið var pakkinn tekinn,þessi pakki var til Hrundar.En meðan á þessu stóð voru hinir álfarnir að leggja síðustu hönd á að ganga frá jólapakkavélinni en þá sáu þeir að það vantaði Snúla, allir fóru að leita en fundu allt nema Snúla sem var kominn undir gullfallegt jólatré heima á Gauksmýri.En nú kom Sveinki heim og sá bara 99999 álfa og varð dálítið undalegur á svip og hrópaði hvar er Snúli, æðsti álfurinn sagði honum allt af létta.En nú var Hrund að opna jólapakkinn frá Sveinka og þar svaf Snúli í fanginu á bangsanum Hrund hrópaði af gleði og Snúli vaknaði við að það væri að knúsa hann og kyssa. Hann hrópaði og Hrund brá svo að hún kastaðist aftur á bak og missti Snúla á gólfið, um leið og hann snerti gólfið fékk hann engla hár í augað og púff !! hann hvarf og var kominn heim. En þá tók hann eftir því að þetta var allt saman langur og skrítinn draumur! |
| Einu sinni var lítil stúlka
sem hét Anna hún var að búa til snjókarl.
Næsta dag ætlaði hún að fara
út og gá að snjókarlinum en þegar að
hún kom út í garð sá hún hann hvergi.
Hún leitaði út um allt.
Þegar hún var búin að leita næstum því
allstaðar sá hún glitta í svartan pípuhatt.
Hún læddist að honum og þegar hún var alveg
komin að pípuhattinum sá
hún að þetta var snjókarlin en hann var grátandi.
Hún spurði hann hvað væri
eiginlega að hann sagði að honum væri svo heitt og að hann rataði ekki til snjókarlalands.
"Ég get hjálpað þér. Þú ferð
til gamla mannsins sem býr hér
á horninu á götunni hann getur sagt þér
hvar landið er hann veit nefnlilega allt."
sagði þá Anna. Snjókarlinn lagði af stað
til gamla mannsins. En rétt fyrir jólin fékk Anna jólakort og í því
stóð: Takk fyrir hjálpina nú er ég komin
til snjókarlalands.
Höfundur Ásrún Magnúsdóttir 11 ára Reykjavík. |
|
Jólasögur af Jólavef Júlla
Jólin koma í kærleikslandi ( J.J ) Ég veit að mamma grætur á jólunum Jólatöfrar " Eða var þetta raunverulegt " ( J.J )
|
