|
Snćfinnur snjókarl...
var međ snjáđan pípuhatt...
Gekk í gömlum skóm...
og međ grófum róm...
gat hann talađ, rétt og hratt...
"Snćfinnur snjókarl!...
Bara sniđugt ćvintýr...
segja margir menn...
en viđ munum enn...
hve hann mildur var og hýr...
En galdrar voru geymdir...
í gömlu skónum hans...
Er fékk
hann ţá á fćtur sér...
fór
hann óđara í dans...
Já,
Snćfinnur snjókarl...
hann
var snar ađ lifna viđ...
og í
leik sér brá...
ćđi léttur ţá...
-uns
hann leit í sólskiniđ....
Snćfinnur snjókarl...
snéri
kolli himins til...
og hann
sagđi um leiđ og nú er sólin heit...
og ég
sođna, hér um bil...
Undir
sig tók hann...
alveg
feiknamikiđ stökk...
og á
kolasóp...
inn í
krakkahóp...
karlinn allt í einu hrökk...
Svo
hljóp hann einn...
-var
ekki seinn-
og
alveg niđrá torg...
og međ
sćg af börnum söng hann lag...
bćđi í
sveit og höfuđborg...
Já,
Snćfinnur snjókarl...
allt í
snatri ţetta vann...
ţví ađ
yfir skein...
árdagssólin hrein...
.........og hún
var ađ brćđa hann...
|
